Triumph TR5 1968 biedt 150 pk

Jaren 60 look, maar dan met 150 paarden onder de rechtervoet. Deze opmerkelijke cocktail bestaat pas twee jaar, maar dat is genoeg om klassieke referenties als de Austin Healey 3000, Ford Mustang en andere MGC’s een lesje te leren. Deze Triumph TR5 is 100% leuk. Triumph wilde een roadster maken. Eerst in zeer sobere vorm (TR2/3), daarna TR4, dat netter en leefbaarder wordt. Het elegante ontwerp van laatstgenoemde (van Michelotti) sloeg aan, de TR4 verkocht goed en bracht dollars op uit Amerika, maar zijn viercilinder Blackhorse presteerde ondermaats tegen beter bewapende concurrentie. Triumph gebruikte toen het wild. De TR4 werd de TR5, met een inwendig ingespoten zescilinder van 2,5 liter, ingespoten door Lucas, goed voor maar liefst 150 pk en ruim 200 Nm koppel. En niemand lacht meer, want de TR5 daagt de grote jongens uit in de categorie: 200 km/u topsnelheid en 0 naar 100 km/u in 9,3 seconden. Zelfs vandaag de dag zijn die cijfers geenszins belachelijk. De TR5 heeft het slechts twee jaar overleefd, van 1967 tot 1968. Wat is de vraag?

Een gedateerde look uit de late jaren zestig. In die tijd wilden klanten strakkere, mannelijkere ontwerpen. Dat kregen ze met de komst van de TR6, die de technologie van de TR5 overneemt, maar met de herontworpen stijl van Karmann. Laten we even de oceaan oversteken: Amerikanen maakten bezwaar tegen jets die niet voldeden aan hun emissienormen, en kregen de TR250 in 1967 en ’68. TR5, maar dan met twee carburateurs, zakte het vermogen naar 104 pk. Deze TR5 is een goede machine. Verrassende looks, rijk chroom en spaakwielen ademen een sfeer uit de jaren 60. Maar van binnen zien we plastic in plaats van chroom, en het ontwerp van de wijzerplaat doet meer denken aan de jaren zeventig. Technisch is het hetzelfde: ouderwets met zijnokkenassen en een gedeeld chassis, maar de TR5 innoveert met zijn onafhankelijke achterwielophanging en brandstofinjectie. Instappen in de TR5 is routine, ware het niet dat het pedaal sterk naar links staat. Let dus goed op waar je je voeten neerzet. Het stuur is in hoogte verstelbaar en ligt goed in de hand. Tussen de vele loketten die tot waakzaamheid aanzetten, vinden we verbanden.

De zescilinder klinkt gedempt, een typisch Triumph-geluid. Voor deze test had ik veel gehoord over jetting, het was grillig en onbetrouwbaar. Maar deze test gooide alles omver: of het nu in de stad is, of het nu gaat om manoeuvres of op de weg, de motor loopt soepel en het koppel komt geleidelijk vrij. Dankzij de vierversnellingsbak met overdrive kun je altijd de juiste snelheid vinden en de spieren trainen die je nodig hebt in je linkerbeen omdat de koppeling stroef is. Laat je echter niet te ver gaan, want de remmen wekken geen vertrouwen en hun kracht is beperkt naar de huidige normen. dus kijk er naar uit. In tegenstelling tot de TR3, die aan comfort ontbrak, verwent de TR5 zijn inzittenden met zachte vering. Misschien te veel, aangezien het gevoel van zweven domineert (een kenmerk van alle Triumphs met onafhankelijke achterwielophanging), wat niet echt aanzet tot losheid in de bochten. Tegenwoordig lossen kits met telescopische schokken die problemen op. De TR5 was vroeger zeer betaalbaar, maar de waarde ervan is de laatste jaren enorm gestegen.

Je bent al snel 40.000 euro kwijt voor een prima exemplaar en nog veel meer voor een exemplaar in perfecte staat. In termen van betrouwbaarheid is de injectie eng, maar het is onredelijk (let op de timing bij het monteren), en de versnelling lijkt behoorlijk solide. Roest natuurlijk, maar een solide onafhankelijk chassis voorkomt nachtmerries. Onderdelen zijn goed verkrijgbaar tegen lage prijzen. Als u een paar druppels olie op uw garagevloer vindt, hoeft u zich geen zorgen te maken. Bent u op zoek naar een klassieke Britse roadster die krachtig, betrouwbaar en gemakkelijk te besturen is? TR5 is er voor jou. Zijn carrière was kort, maar vandaag begint hij wraak te nemen: zijn op de jaren 60 geïnspireerde uiterlijk en krachtige zescilindermotor laten niemand onverschillig. Een onverslaanbare combinatie. We zouden zelfs durven zeggen dat het de beste Triumph tot nu toe is. Na de V10 van de R8 GT maakten we ook kennis met de vijfcilinder van de Audi RS3 Performance en de TT RS Iconic Edition! Audi heeft geen tekort aan gelimiteerde series! Maar ze lijken in niets op elkaar. . .

De Duitse auto is geen “Grand Tourer”, maar een sportvechter! Het is een combinatie van twee concepten waar we niet meteen aan dachten in één auto! Deze Buggy’s Citroën Ami in beperkte oplage is echter zonder rijbewijs te gebruiken en zal je meteen doen glimlachen! Is deze 408, groter, groter en aantrekkelijker, echt te rechtvaardigen naast de toch al mooie 308? Dagelijkse update van de grappigste auto’s, reviews en nieuwtjes…

• 

  De Renault Captur is zwaarbewapend

• 

  Jaguar F-Pace SVR Testen