De Range Rover Evoque: Nostalgia

De Range Rover Evoque roept herinneringen op aan de fantastische avonturen die in 1970 met de Range Rover begonnen. Nooit eerder combineerde een 4×4 zulke offroad-capaciteiten met zulke niveaus van stijl, luxe, prestaties en handling. Een mythe was geboren, en daarmee een nieuwe autocategorie, de SUV.

Lange tijd was de Range Rover zijn koninkrijk zo ver vooruit dat andere “SUV’s” slechts logge 4×4’s waren. De Range is de afgelopen 25 jaar nauwelijks veranderd, en hoewel hij is opgewaardeerd naar luxere specificaties, heeft hij zijn offroad-capaciteiten niet aangetast. Moeten we herhalen dat de Range zijn eerste Parijs-Dakar-race in bijna standaarduitvoering won?
De tweede generatie (P38) kwam in 1994 op de markt en maakte in 2002 plaats voor de derde generatie, alvorens te worden vervangen door de vierde generatie (6405), die afgelopen herfst op het Autosalon van Parijs werd onthuld.

Pas in 2005 werd het label “Range Rover” overgedragen aan andere modellen, zoals de Range Rover Sport, die een jaar eerder een Range Stormer-stijlstudie uitbracht. Het assortiment werd in 2011 voortgezet met de Evoque, een compacte SUV gemodelleerd naar het prototype LRX, onthuld in januari 2008.
Schokkend genoeg wordt de Evoque zelfs geleverd met voorwielaandrijving, zoals sommige rivalen. Gelukkig is er ook 4×4. Ondanks het ontbreken van een monocoque chassis en tussenbak, beschikt de Evoque over All-Terrain Response, dat de instellingen voor de motor, transmissie en elektronische rijhulpsystemen aanpast. Er zijn vier modi: normale rijstijl, gras/grind/sneeuw, modder/sporen en zand. Het merk heeft een reputatie en erfgoed die het waard zijn om hier te worden verdedigd.

Onze Evoque TD4 Prestige is te mooi om in de modder te kruipen, waardoor we nog meer zin krijgen om te reizen. Profiterend van de laatste goede tijden van de herfst, besloten we naar de Provence te gaan. We zetten onze bagage in de kofferbak. Het is uitnodigend en mooi ingericht, maar loopt snel vol. Vrouwen hebben het moeilijk om te kiezen tussen kleding en lectuur, dus we hebben het zwaar. Bovendien hadden we ook motorkleding meegenomen, in de hoop ter plaatse een paar kilometer op twee wielen te kunnen rijden.
De jurk in Barolo Black en de bekleding in Spirit Tan en Ivory stonden geweldig op onze Evoque Prestige. Deze afwerking harmoniseerde ons met de imposante lijnen van de sublieme Range, die naar onze smaak te druk waren in dynamische bekleding, met felle kleuren en een contrasterende daklijn. Er is zoveel Trop, de grens tussen classy, ​​classy en ordinair is dun.

De charme van Italiaanse meren trok ons ​​als een magneet en we besloten een mooie route uit te stippelen langs een van de oevers. Helaas hebben wegenwerken in België, Luxemburg, Frankrijk, Duitsland en Zwitserland onze plannen verstoord. We hadden er genoeg van, verlieten de snelweg in Locarno en reden naar het Lago Maggiore.

De nacht was gevallen tegen de tijd dat we het Riviera-dorp Cannero op de westelijke oever bereikten, waar het Park Hotel op ons wachtte, met uitzicht op het meer. erg succesvol. Onze eerste indrukken na deze nogal saaie dag: de Evoque biedt zijn inzittenden uitstekend veercomfort en een comfortabel, stijlvol interieur. De elektrisch verstelbare stoelen zitten niet zo comfortabel als verwacht, en we zijn blij dat de eerste stop er op zit. We waardeerden de manier waarop de Autopilot omgaat met files bij wegwerkzaamheden en de stilte van de 150 pk sterke TD4 bij constante snelheden.

De volgende dag liepen we langs het Lago Maggiore en het Ortameer voordat we Turijn en Briançon bereikten. Decor verandert. Pittoreske bergwegen laten de uitstekende wegligging van de Range zien. U betaalt dus niet voor het comfort van de vering met een onnauwkeurige wegligging. De Range stuurt vlak, we missen eigenlijk wat extra power, en de versnellingsbak is beslist niet opgewassen tegen de beste rivalen.

De automatische transmissie aarzelt tussen versnellingen, de motor draait op toeren en het geluid van de dieselmotor vult de cabine. Het chassis verdiende betere, meer geavanceerde mechanica op deze prachtige alpine wegen die ons naar de flanken van Gap, Sisteron, Manosque en Luberon brachten.
Tijd om de sfeer van de Provence op te snuiven in enkele dorpjes (Cucuron Basin in de schaduw van de platanen) of om het leven in Aix-en-Provence op te fleuren. We moeten terugkeren naar het mistige noorden, deze keer vastbesloten om niet de snelweg te nemen. We reisden door Frankrijk via Apt, Carpentras, Orange, Aubenas, Brioude, Issoire, Clermont-Ferrand, Moulins en Nevers voordat we afdaalden naar Clamecy, waar we stopten.

De Evoque is een genot om mee te rijden, en zelfs met de TD4-motor is hij meer dan genoeg om de klus te klaren op gemakkelijke wegen, wat, in combinatie met het prachtige landschap, zorgt voor een leuke rit. De volgende dag maken we onze laatste stop via Auxerre, Troyes, Château Thierry, Soissons en Saint-Quentin voordat we naar België vertrekken.

Balans na bijna 3.000 kilometer op de Evoque? heel positief. De lijnen zijn gedurfd, het interieur is verfijnd en nieuw en er zijn tal van personalisatiemogelijkheden. Bediening is efficiënt en leuk. Het veercomfort blijft overal hetzelfde. De motor is meer dan voldoende, tenzij je jezelf op bergpaden zet.

Er zijn ook enkele slechte dingen, zoals achterblijvende machines, die je beter kunt laten zoals ze zijn. We betreuren ook het ontwerp van de stoelen, die niet ideaal zijn op lange reizen. Dan zijn er de probleempjes, zoals het infotainmentsysteem, dat er aantrekkelijk uitziet maar niet altijd intuïtief werkt. Het touchscreen reageert hopeloos traag. Een ander minpuntje is een gemiddeld verbruik van 8 l/100 km op onze rit, wat teveel is als je rekening houdt met de aangehouden snelheid. Precies dezelfde auto, maar met opnieuw ontworpen stoelen en een automatische BMW-transmissie, dat is alles waar we om vroegen. Het is een combinatie van twee concepten waar we niet meteen aan dachten

• 

  Ford Kuga Testen

• 

  BMW: 1.000 km-batterij test in de iX