Mini John Cooper Works Testen

Dit is een sporttop uit de Mini serie. Met zijn 231 pk kon deze Mini John Cooper Works gerust naast de meer prestigieuze sedans staan. Hij was behoorlijk agressief, had een stijve vering en was (te?) luidruchtig. De groentje lijkt wat kantjes gladgestreken te hebben, maar gaat dit ten koste van zijn persoonlijkheid? Het verschil tussen een gewone Cooper S en een John Cooper Works is iets meer dan 6.000 euro en dat is veel geld. Maar in ruil voor dit bedrag biedt John Cooper Works een aantal verleidelijke functies: afgezien van de gebruikelijke gimmicks, met name een motor die is opgevoerd tot 231 pk, zijn verbeterde voor- en achtertreinen en uitrusting zwaar afgerond. Maar is dat genoeg om de extra kosten te rechtvaardigen? Ja en nee.

Wij verduidelijken. Heart of the Beast Gooi een ‘grote’ viercilinder 2-liter turbo onder de motorkap van een auto van nog geen 3,9 meter lang en je weet zeker dat je een scherp racepaard hebt dat er van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat voor wil vechten. Met een gewicht van iets minder dan 1,3 ton heeft de Mini JCW geen gebrek aan pittige ambitie. Hij accelereert van 0 naar 100 km/u in 6,1 seconden en heeft een topsnelheid van 246 km/u. Zoek niet verder: dit is de snelste Mini ooit. Oorspronkelijk alleen leverbaar met zestrapsautomaat, is de Mini JCW nu ook verkrijgbaar met handgeschakelde versnellingsbak. De puristen onder ons zullen het met plezier lezen… Zien we hier de eerste verschuiving in de filosofie plaatsvinden? De sympathieke Mini is aantrekkelijk met zijn sportieve uiterlijk, maar we zouden hem eerder als ‘ondeugend’ dan als ‘agressief’ classificeren. Een glimlach verschijnt vanzelf op je gezicht en verdwijnt niet tijdens het rijden. Het exterieur is altijd sympathiek, maar er is ook duidelijk werk verzet om de sportieve ambities van het model in het interieur te verwerken.

Als je op dat moment geen grote glimlach op je lippen hebt, draai je zeker om als je de motor start. Het lage, donderende gegrom van de dubbele uitlaten is een lust voor het oor… ja, maar… 231 paarden losgelaten op de vooras leiden toch zeker tot oncontroleerbare excessen? Niet doen. Natuurlijk mag je niet vergeten dat de viercilinder ook 320 Nm koppel heeft, maar over het algemeen kun je gerust zeggen dat de Mini JCW een goede wegligging tentoonspreidt. Wie meer wil, kan kiezen voor de Sport-stand, maar de Inde springt echt van bocht naar bocht voordat het comfort van de inzittenden snel afneemt. Op bochtige wegen is het moeilijk om niet voorbij te gaan aan het rijplezier dat de Mini biedt: hij “whoopt” echt op de rechte stukken, de besturing is nauwkeurig en je kunt de rechtervoet precies op het juiste moment laten reageren. . Kortom rijplezier voor de hooligans onder ons. We vermijden echter de Sport-modus.

In die stand krijg je tijdens het remmen die extra knal uit de uitlaat, maar wordt de vering er ook heel stug van. Ook zullen de sportiefsten onder ons ‘t jammer vinden dat de motor zeer lineair oploopt tot 5.000 tpm en daarna afneemt boven de 5.000 tpm. De Daily Mini JCW is relatief comfortabel en legt je niet meer beperkingen op dan een andere “gewone” Mini. De door ons puristen aanvankelijk afgekeurde zestrapsautomaat blijkt een uitstekende keuze voor sportieve stoppers voor alledaags gebruik: snel en efficiënt in de standen Sport en Manual, maar zacht en comfortabel in Normal. Bovendien heeft de Mini JCW dezelfde nadelen als elke andere Mini: beperkte ruimte achterin en een kleine kofferbak. Maar je koopt geen Mini om hem elke week te helpen verplaatsen. Prijs Dit is een van onze grootste nadelen. Als je een Mini in John Cooper Works-gedaante wilt kopen, moet je met € 31.390 naar de dealer. Dat is € 6.000 meer dan een ‘gewone’ Cooper S met dezelfde motor maar met minder uitrusting. duur. Geprijsd op 33.120 euro met automaat. slikken.

Dat is niet alles. Als je nog steeds geïnteresseerd bent in de optielijst, stijgt de uiteindelijke prijs naar € 38.000. Zo kostte het testmodel waarmee we reden 42.000 euro. Voor dat geld heb je al een Mazda MX-5 en een Renault Captur 1.5 dCi, nieuw en goed uitgerust. Zoals gewoonlijk laat het verbruik van Mini- en BMW-producten ons altijd sprakeloos achter. Ons gemiddelde was 7,6 l/100 km. Bij een zeer enthousiaste rijstijl ligt het brandstofverbruik net onder de 10 l/100 km. Conclusie Ooit werd hij bestempeld als de slechtste uit het gamma, maar deze Mini John Cooper Works is van zijn scherpe kantjes afgesleten en zuiniger dan ooit. De kleine Rebel is nog veelzijdiger, de wegligging is zeer efficiënt, de uitlaat rommelt prachtig en het comfortniveau is meer dan acceptabel. Maar als het aan ons lag, zouden we voor de Cooper S gaan, die bijna dezelfde prestaties biedt voor dezelfde prijs. Ongeacht wat er nog over is in het budget, we kijken uit naar een gebruikte Mazda MX-5 van de eerste generatie. Het is een combinatie van twee concepten waar we niet meteen aan dachten in één auto! Deze Buggy’s Citroën Ami in beperkte oplage is echter zonder rijbewijs te gebruiken en zal je meteen doen glimlachen!

De Duitse auto is geen “Grand Tourer”, maar een sportvechter! Is deze 408, groter, groter en aantrekkelijker, echt te rechtvaardigen naast de toch al mooie 308? Na V10

• 

  Fiat Punto: Grande veranderd in Evo

• 

  De Smart Fortwo is nu volwassen