Vmax: alleen voor Amerika en Japan

Aanvankelijk was Vmax alleen beschikbaar voor de Amerikaanse en Japanse markt. Op initiatief van Yamaha’s Franse beschermheer, Jean-Claude Olivier, kwam de Vmax tevens naar Europa. Pas in 2007, na 100.000 stuks, werd Vmax vervangen door een nieuwere versie. Zoals het gezegde luidt “verander nooit het winnende team”, verloochent de nieuwe Vmax zijn oorsprong niet. Het kenmerkende profiel en de architectuur van de motor zijn bewaard gebleven. Het chassis van de eerste versie van Vmax was niet erg goed. Deze keer nam Yamaha de zaken serieus en besteedde veel aandacht aan het rijgebied. Hoewel alles er nog ongeveer hetzelfde uitziet, is er veel veranderd.

Maar de essentie blijft: een ongelooflijk gevoel.
Met zijn nieuwe motor en nieuw chassis verlegde de Vmax de grenzen. Van 0 naar 100 km/u in minder dan drie seconden. Dat laat de Vmax achter met geweren zoals de Hayabusa of ZZR 1400, en hypersports ziet alleen het achterlicht van de Vmax. Voor degenen die nog nooit van dit soort acceleratie hebben genoten, is het ongelooflijk. Het hart van de motor is een enorme V4 in een hoek van 65 graden. Hij heeft nu een cilinderinhoud van 1679 cc en bevat alle door Yamaha ontwikkelde toptechnologie. De supervierkante cilinder met een boring van 90 mm en een slag van 66 mm ontwikkelt 200 pk bij 9.000 tpm en 176 Nm koppel bij 6.500 tpm. De motor maakt gebruik van YCC-i variabele inlaatverdeling en elektronisch gestuurde gashendel YCC-T. De nokkenassen worden aangedreven door kettingen en tandwielen, waardoor de motor compact blijft. Ondanks een inhoudstoename van 40% blijft het blok compact. Door de kleinere cilindrische hoeken wordt de lengte van het blok met 3 cm vergroot.

Ook zien we brandende kaarsen van iridium, gesmede zuigers, een magnesium carter en deksel, gesinterde drijfstangen, een anti-druppelkoppeling en een titanium uitlaat. Fietsonderdelen hebben niets meer te maken met oudere modellen. Het “diamant”frame van gegoten aluminium en de achterbrug van gegoten aluminium zijn allemaal nieuw. De V4-motor is dragend en zorgt voor de nodige stijfheid. Daarom wordt de motor minder beïnvloed door koppelreacties. De wielbasis is vergroot van 1.590 mm naar 1.700 mm en de achtervering is met 35% verlengd. De stevige vork van 52 mm is gecoat met titaniumoxide. De Monocross-achtervering kan worden afgesteld voor compressie en ontspanning. Remmen wordt gedaan door Vmax met grote 320 mm Wave-schijven die worden aangestuurd door radiale remklauwen met zes zuigers. Achteraan zorgen schijven van 298 mm en remklauwen met één zuiger voor de nodige vertraging. Uiteraard wordt het geheel aangestuurd door ABS met lineaire regeling. De voor en achterwielen van 18 inch zijn voorzien van rubber in de maten 120/70 en 200/50. Voor een betere gewichtsverdeling is de benzinetank van 15 liter verborgen onder het zadel. De grote en zware Vmax van 310 kg is indrukwekkend. Het brede zadel is niet makkelijk voor kleinere rijders. Het zware stuurwiel maakt manoeuvreren op het veld erg moeilijk.

Maar als je eenmaal onderweg bent, wordt het een stuk eenvoudiger. Dankzij een geweldige en rechtopstaande rijpositie, goed passende dijen en licht geplooide benen wekt de Vmax direct vertrouwen. Trap lichtjes op het gaspedaal en Vmax begint zacht en voorzichtig te bewegen. Het koppel is voelbaar vanaf de laagste toerentallen. Maar vanaf 6.000 tpm is het alsof de motor explodeert en je armen uit hun kassen rukt. Wat een kracht! Vmax schiet naar voren en katapulteert je naar andere gezichtsvelden. Gelukkig is er een schakelindicator die je vraagt ​​om de volgende versnelling in te schakelen. Ongelooflijke acceleratie wordt al snel verslavend, met het gaspedaal steeds weer “geopend”.

Het is jammer dat er geen “shifter” is geïnstalleerd waarmee je versnellingen kunt achtervolgen zonder gas te geven. Vmax zorgt voor een sterk gevoel met tonnen kracht. Maar maak je geen zorgen, het chassis kan ook samenkomen. De remmen zijn perfect: progressief, sterk en met precies de juiste hoeveelheid bite. Ze zijn gemakkelijk te nemen en slagen erin om alle geweld binnen de wetten van de fysica te stoppen. De fietsonderdelen zijn er waarschijnlijk. De Vmax rijdt niet zoals de fietsen waar hij bekend om staat, maar hij is nog steeds beheersbaar en reageert goed op de druk op je voet bij het ingaan van bochten. Tijdens een rit van vierhonderd kilometer mochten we de Vmax testen.

Een aangename rit naar Folembray maak je over zonnige Franse wegen. Maar na 90 mijl werd de rit onderbroken door het waarschuwingslampje van de benzinetank, dat bleef knipperen. Uiteraard zijn er geen tankstations voor de omzetkilometers. Gelukkig bracht de GPS ons van koers en konden wij Folembray bereiken. Tijdens de terugkeer konden we genieten van de kracht van Vmax. Kleine wegen zijn ideaal, en we konden vaak in alle veiligheid het gas volledig opendraaien voordat we weer op de rem trapten om de Vmax met precies de juiste snelheid de bocht in te krijgen. De Yamaha Vmax rijdt niet als een sportmotor. Dan noch is hij heel speels en biedt hij veel rijplezier op binnenwegen. Dwars door Frankrijk rijden lijkt zalig. En niet vanwege beperkte autonomie. Afhankelijk van hoe de gashendel wordt gebruikt, gaat het waarschuwingslampje brandstofniveau na 100 of 150 km rijden branden. Tot 140 tot 150 km/u blijft de winddruk binnen de perken.

Vmax is nog steeds een unieke machine. Niet bepaald qua concept, maar hij heeft ook geen match. Brutale en unieke looks en ongelooflijke prestaties zorgen ervoor dat hij opvalt. Maar pas op. De Vmax heeft geen antislipfunctie, wat op nat wegdek voor problemen kan zorgen. Vmax is een levende legende, een mythe. Dat zie je terug in de prijs: €21.690…

De Duitse auto is geen “Grand Tourer”, het is een sportvechter

• 

  De gouden zestiger jaren

• 

  Geen Dyna en ook geen Electra