Verborgen kracht: Talbot Sunbeam Lotus, de rodeo-koningin in schaapskleren

In 1977 werd de Chrysler Sunbeam voor het eerst geïntroduceerd, een auto die aanvankelijk moeite had om zijn plek te vinden binnen het competitieve segment van compacte auto's, dat in die tijd werd gedomineerd door de Volkswagen Golf. Echter, Chrysler had een troef in handen met zijn stijlvolle en hoekige buitenontwerp, hoewel de binnenkant voornamelijk uit plastic bestond en de kleine motor weinig inspiratie bood. Opmerkelijk was ook dat, in tegenstelling tot zijn concurrenten, de Sunbeam nog steeds vasthield aan een ouderwetse achterwielaandrijving.

Ondanks deze bescheiden start, koesterde het merk sportieve ambities en droomde ervan om de wereld van de rally te veroveren. In 1978 verscheen dan ook de eerste sportversie van de Sunbeam, uitgerust met een 1.6 liter motor die maar liefst 100 pk produceerde, dankzij het gebruik van twee Weber carburateurs. Hoewel de prestaties solide waren, waren ze niet voldoende om de sportieve aspiraties van het merk volledig waar te maken.

Met het oog op het verbeteren van de sportieve prestaties en reputatie van de Sunbeam, besefte Chrysler dat er drastische veranderingen nodig waren. Het merk wendde zich tot de gerenommeerde specialisten bij Lotus voor hulp. Deze samenwerking resulteerde in de lancering van de Lotus-versie van de Sunbeam in 1979. Onder de motorkap werd een 2.2 liter viercilinder motor geplaatst, uitgerust met dubbele nokkenassen en 16 kleppen, gevoed door een set grote Dell’Orto carburateurs. Deze motor leverde een indrukwekkende 150 pk en 210 Nm koppel, waardoor de prestaties aanzienlijk werden verbeterd. De ophanging werd versterkt om de krachtige motor bij te kunnen houden, hoewel het temperament van de auto nog steeds zijn 'rock-‘n-roll' karakter behield.

De Sunbeam Lotus werd gekoppeld aan een handgeschakelde ZF vijfversnellingsbak en kwam met een ingebouwde chronograaf. Met een gewicht van net iets minder dan een ton accelereerde de auto moeiteloos, met de krachtige motor die enthousiasme opwekte. De acceleratie van 0 naar 100 km/u duurde slechts 8 seconden, terwijl de topsnelheid 204 km/u bedroeg. Op dat moment kon zelfs de populaire Golf GTI nauwelijks gelijke tred houden met de Sunbeam Lotus.

De geschiedenis van deze auto is echter verre van eenvoudig geweest, met regelmatige veranderingen van eigenaar en naam. In 1977 stond de auto bekend als de Chrysler Sunbeam, maar kreeg in 1978 de naam Simka Chrysler Sunbeam. De Lotus-versie zag het licht in 1979, en vanaf dat moment volgden er nog meer naamswijzigingen. In 1980 werd Simca omgedoopt tot Talbot-Simca en vervolgens in 1981 tot simpelweg Talbot. Deze continue veranderingen weerspiegelden de uitdagingen waarmee de auto te maken had op de markt.

In 1981 onderging de Sunbeam Lotus enkele opmerkelijke veranderingen, waaronder een nieuwe radiatorgrille, gewijzigde koplampen, een nieuw interieur, een grotere brandstoftank en een krachtigere motor die nu 155 pk produceerde. Ondanks deze verbeteringen bleef het commerciële succes echter uit. Hoewel Chrysler hoopte om gemakkelijk zo'n 4.000 exemplaren te verkopen, slaagde het daar niet in.

In een laatste wanhopige poging om de verkoop een impuls te geven, lanceerde Chrysler de "Avon" Special Collection, die gekenmerkt werd door een opvallende blauw-zwarte kleurstelling. Deze stap wist echter niet het gewenste resultaat te behalen, en uiteindelijk stopte Chrysler de productie in 1981, met een aanzienlijk aantal onverkochte auto's in voorraad. Een aantal Britse dealers bleef ze tot 1983 verkopen tegen sterk gereduceerde prijzen.

In totaal werden er 2.308 exemplaren van de Sunbeam Lotus geproduceerd, waarvan ongeveer de helft het stuur aan de rechterkant had. Dit maakt het vinden van een goed exemplaar een uitdaging, vaak vereist het zoeken in het buitenland. De prijzen varieerden enigszins, met prijzen van bijna 40.000 euro voor modellen op het Europese vasteland, en ongeveer 5.000 euro voor modellen met rechts stuur in het Verenigd Koninkrijk. Dit is een opvallende verandering in vergelijking met de waarde van de auto tien jaar geleden, die nauwelijks 10.000 euro bedroeg.

Als het gaat om rijden en karakter, stelt de Sunbeam Lotus zeker niet teleur. De motor heeft een krachtig geluid en de wegligging wordt ondersteund door de levendige achterwielaandrijving. Interessant is dat Chrysler ervoor koos om geen sperdifferentieel te gebruiken, wat resulteert in een levendige driftmogelijkheid.

Niettemin heeft al deze prestatie en karakter een prijs, en niet alleen in termen van de vraagprijs voor de auto. De Lotus-motor vereist regelmatig en speciaal onderhoud van deskundigen. Een eigenaar moet rekening houden met een hoog brandstof- en olieverbruik, evenals de kosten van onderhoud en eventuele motorrevisies, die gemakkelijk ruim 10.000 euro kunnen bedragen. Kortom, de Sunbeam Lotus is een unieke en spraakmakende auto die liefhebbers van karaktervolle GTI's zeker zal aanspreken, maar die ook aanzienlijke aandacht en zorg vereist om in optimale staat te blijven.

• 

  10 verborgen feiten over de Volkswagen Transporter die je nog niet wist

• 

  Volvo bezig met XC20