V40: nostalgia

Volvo wil vaste waarden veranderen. Er is geen reden voor Audi, BMW en Mercedes om het luxe compacte segment te delen met respectievelijk de A3, 1-serie en toekomstige A-Klasse. Dus rolde Volvo de prachtig vormgegeven V40 uit terwijl hij in Gent van de band rolde. Lang geleden (misschien te lang geleden) begon de doorbraak van Volvo met een blokkade. Ze stralen robuustheid uit, maar hebben toch de sensuele allure van een potvis. In een poging dat koppige imago van zich af te schudden, heeft Volvo de afgelopen jaren slimmere producten op de markt gebracht zonder de familie te verwaarlozen. De C30, XC60 en, meer recentelijk, de S60 en V60 waren snel overtuigd met een ambitieuzere styling. Het nieuwste model, de V40, is het summum. Hij is nostalgisch, doet door zijn taillelijn denken aan de mooiste van alle Volvo’s (P1800), en heeft een speelse, zelfs sportieve stijl, gezien het karakter van het huis. Een gedurfde kruising tussen wagon, coupé en compacte sedan, de V40 is 4,37 meter lang.

Hetzelfde is binnen te vinden. De sfeer is warm en puur, een bekend element dat nog steeds werkt, alleen al vanwege de zwevende middenconsole. Het panoramadak zorgt voor veel lichtinval, net als de verschillend gekleurde interieurbekleding. Dan zijn er muziekinstrumenten. Met veel tamtam kondigde Volvo aan dat je hem kunt personaliseren met drie thema’s: Elegance, Eco of Sport. Het begon leuk, maar zeker niet essentieel, maar een gadget, daarna een sprong voorwaarts in ergonomie. Qua afwerking ligt de Volvo visueel dicht bij zijn Duitse rivalen, maar onderweg hoorden we wat parasitaire geluiden, met name in de middenconsole. Een ding om op te merken over de seriemodellen is dat een beperking van het ontwerp is dat de C-stijl het zicht naar achteren verstoort.

Binnenruimte is goed, hoewel achterpassagiers iets kleiner op hun knieën zitten. Het volume van de bagageruimte is beperkt (335 liter), maar het is gemakkelijk om de modulariteit en geometrie te bereiken die we graag zien. Volvo en veiligheid gaan terug naar het stenen tijdperk. Deze V40 is een verzameling technologieën, zelfs een wereldpremière: de voetgangersairbag. Om voetgangers te beschermen, verlaagt het voetgangerdetectiesysteem automatisch de rijsnelheid van de vorige 35 km/u naar 50 km/u. Volvo voegt traditionele arsenalen toe, zoals City Safety (dat de auto automatisch afremt om ongelukken te voorkomen), een dodehoeksysteem (dat een auto detecteert die plotseling achter u verschijnt in uw dode hoek), waarschuwing voor wegmarkeringen en meer. De kleine diesel D2 stelt zeker het grootste deel van onze verkopen veilig. Zijn 1.6 turbo ontwikkelt 115 pk en belooft een CO2-uitstoot van 94 g/km en een verbruik van 3,6 l/100 km. Voor belastingdoeleinden en All Natural Advantage (VAA) overwegingen.

Voor wie betere prestaties eist: de leuke vijfcilindermotoren van het merk, de D3 en D4, leveren respectievelijk 150 en 177 pk en stoten niet meer dan 115 g CO2/km uit. 1.6 viercilinder met 150 en 180 pk. Het topmodel, de T5, wordt geleverd met een 254 pk sterke vijfcilinder turbomotor en is alleen verkrijgbaar met een automatische transmissie. Eerste en negatieve indrukken voor een grote jongen als ik: de rijpositie is vrij hoog door de elektrisch bedienbare stoel en te weinig zakken. Dat gezegd hebbende, na een paar honderd meter rijden raak je eraan gewend. Op de bochtige wegen rond Venetië liet de V40 zijn kwaliteiten zien. Het is behendig en heeft een scherpe, responsieve bediening, maar blijft opmerkelijk veilig. Hij verrast je nooit met uitbarstingen en de balans is altijd perfect neutraal. alsjeblieft! Ook is de schokfiltering zo goed dat het lichaam niet beweegt. Comfort is het sterke punt van deze V40, dankzij de perfecte geluidsisolatie (vooral mechanisch) en de stoelen die perfect zitten, zoals de traditie van het huis. Laten we zo ver komen: de D2 heeft ons in de steek gelaten.

Net als bij de Audi A3 die we een week geleden hebben getest, heeft de handgeschakelde versnellingsbak zeer lange overbrengingen, wat nadelig is voor de dynamiek van de motor. We moeten vermelden dat bergpaden en 18-inch wielen niet helpen … de D4 daarentegen is leuker. De (optionele) automatische transmissie kan soms onbezonnen reageren, maar de vijfcilinder maakt transmissiefouten glad door hard te duwen met een gecontroleerd en keelachtig geluid bij alle snelheden. De T4-benzine biedt interessante prestaties, maar wordt enigszins belemmerd door het trage schakelen van de versnellingsbak, het sportieve maar overdreven nerveuze management en een algemeen gebrek aan onderscheidingsvermogen. De T4 is nog steeds sportief. Volvo biedt de V40 D2 aan met een vanafprijs van 22.990 euro, minder dan de prijs van de A3. Vergeleken met de Audi loopt de V40 achter op het gebied van infotainment (complexer en minder uitgebreid) en interieur, maar hij vecht terug met een scherpere persoonlijkheid, een warmere interieursfeer en een uitgebreider veiligheidsarsenaal. Een machtige buitenstaander! Het is een combinatie van twee concepten waar we niet meteen aan dachten in één auto! Deze Buggy’s Citroën Ami in beperkte oplage is echter zonder rijbewijs te gebruiken en zal je meteen doen glimlachen!

Is deze 408, groter, groter en aantrekkelijker, echt te rechtvaardigen naast de toch al mooie 308? De Duitse auto is geen “Grand Tourer”, maar een sportvechter! Na de V10 van de R8 GT maakten we ook kennis met de vijfcilinder van de Audi RS3 Performance en de TT RS Iconic Edition! Audi heeft geen tekort aan gelimiteerde series! Meter

• 

  Een super grote auto

• 

  Lada: Laten we testen