Triumph TR4A 1966: Rauw

Ben je al die grijze dieselauto’s met airco beu? Dan is het tijd voor een frisse neus. De Triumph TR4 was een van de vele Britse roadsters die tussen 1950 en 1975 werden geproduceerd. Een goede keuze of niet? Terwijl de stijl vrouwelijke vrouwelijkheid uitstraalt, doet de onderliggende technologie meer denken aan machismo. Dit is de paradox van de Triumph TR4. Hij lijkt op een heilige, maar als je eenmaal rijdt, onthult hij z’n ware aard: een houthakker in smoking. Je raadt de Italiaanse invloed al in de sensuele stijl. Triumph nodigde meester Michelotti uit om de roadster aan te kleden. Sterker nog, hij ziet er piepklein uit: nog geen vier meter van bumper tot bumper. In de nadagen van de oorlog waren de intenties van de Britten duidelijk: zoveel mogelijk dollars verzamelen. Veel bedrijven maakten van de tijd gebruik om de rommel op te ruimen en begonnen hen te verleiden. De TR3 die volgde, de Triumph TR2, was daar een goed voorbeeld van: technisch achterhaald en lappendeken, maar toch heel sexy en exotisch. Het was een fenomenaal succes totdat het in 1961 werd vervangen door de duurdere TR4. Afgezien van een nieuw uiterlijk bood de TR4 geen grote verbeteringen: hij stond nog op een apart chassis, de motor (afgeleid van de tractor) was vergroot tot 2,1 liter en de besturing was eindelijk overgeschakeld naar tandheugel. In 1965, met de introductie van de TR4A IRS, kreeg hij zijn grootste update: onafhankelijke achterwielophanging. Het succes ging door tot 1967, met bijna 70.000 verkochte TR4’s en TR4A’s. De TR4A was typerend voor zijn tijd, met de planken in hout, de stoelen in leer, een reeks mooie tellers en goed zicht op het motorkapprofiel vanuit de juiste rijpositie. Alles ziet er goed uit, behalve dat mijn hiel zo breed is als drie pedalen. Toen de motor eenmaal liep, bleek dit mooie meisje meer op een Britse Carter te lijken. Het lage geronk van de motor ging gepaard met verschillende trillingen. De sfeer is geruststellend. Ervaring met hard werken in deze auto is zeker een pré: de wegligging is zeer mannelijk. De versnellingsbak is werkelijk subliem, met korte en nauwkeurige schakelingen. Het gietijzeren motorblok levert 105 pk bij een bescheiden 4.700 tpm, maar het koppel van de Brit is bijzonder plezierig. Het is een genot om snel te schakelen bij het veelbelovende motorgeluid en te spelen met de overdrive die de eerste drie versnellingen verdubbelt tot een duizelingwekkende zevende. Het rijcomfort is geweldig, een groot verschil met de TR3, waardoor passagiers uit hun stoel kunnen komen. Bovendien is de motorkap zo eenvoudig te bedienen, druk gewoon op het rechterpedaal en het rallyverleden komt naar voren: de voorkant van de auto snelt naar voren, de uitlaatpijpen rommelen en hij is groots genoeg om te wedijveren met een moderne auto. Je krijgt gewoon stijl en geluid. In bochten stelt de wegligging niet teleur: de zachte ophanging zorgt voor enige beweging van de carrosserie en overhellen, maar op bochtige wegen is de balans en precisie van de besturing gemiddeld. Natuurlijk moet je je testosteron in de regen stoppen. Triumphs hebben niet alleen regelmatig een slokje olie nodig, ze vragen ook veel aandacht en onderhoud. Voor de rest is het behoorlijk stevig. Gezien de trillingen in deze prachtige auto waren wat elektrische problemen onvermijdelijk. Dat is een deel van zijn charme. Maar laten we eerlijk zijn: TR4 en TR4A verrassen je zelden. Ze hebben al een aantal geweldige resultaten behaald in enduro-races vanwege hun betrouwbaarheid. De TR4 is exclusiever en sportiever dan de MGB. Hij is ook duurder: zo’n 25.000 euro voor een exemplaar in goede staat. De onderdelen zullen je niet breken en ze zijn ook gemakkelijk te krijgen. Verbruik, minder kritisch voor een klassiek model, maar toch redelijk: tussen de 8 en 12 l/100 km afhankelijk van het gebruik. Als je op zoek bent naar goede geluid- en winddemping, hoogwaardige afwerkingen en een hoog thermisch comfort, dan ben je hier aan het verkeerde adres. Zoals alle TR’s is de TR4A een levendige auto om in te rijden. Het is meer dan alleen een auto, het is een leuke metgezel, met een rauw geluid en een geur van verbrande olie. TR4 is spannender dan MGB en heeft de laatste tijd zijn waarde zien stijgen. Als je voor zijn charme valt, sla dan toe voordat hij onbereikbaar wordt. Ford heeft zijn Ranger Raptor eindelijk uitgerust met een krachtige benzinemotor, waarmee hij de levendigste dinosaurus ter wereld is!

De Duitse auto is geen “Grand Tourer”, maar een sportvechter! Het is een combinatie van twee concepten waar we niet meteen aan dachten in één auto! Deze Buggy’s Citroën Ami in beperkte oplage is echter zonder rijbewijs te gebruiken en zal je meteen doen glimlachen! Na de V10 van de R8 GT maakten we ook kennis met de vijfcilinder van de Audi RS3 Performance en de TT RS Iconic Edition! Audi heeft geen tekort aan gelimiteerde series! Maar ze lijken in niets op elkaar. . . Dagelijkse update van de grappigste auto’s, reviews en nieuwtjes…

• 

  MG EHS: Verrassing

• 

  BMW X2: Iets nieuws