Toyota GR86: Dichtbij perfectie?

Dit is precies hoe de Japanners in 2012 offline moesten gaan. Maar er is één ding waar je hem de schuld van kunt geven… we zijn allemaal getest of getest. Corrigeer uw antwoorden voordat u aan het oefenexamen begint. Dat is precies wat Toyota heeft gedaan, de ‘T’ in zijn compacte sportwagen vervangen door een ‘R’. Alles wat we leuk vonden aan de vorige generatie is vrijwel hetzelfde, en het lost zelfs kleine kritiekpunten op: de GT86 glijdt over in de GR86. Dit zie je ook terug in de carrosserie. Aan de buitenkant zie je meteen dat dit een GT86 is. Sorry, GR: Een compacte 3-delige coupé met een voldoende korte passagiersruimte achterin. Het is direct herkenbaar dat het om een ​​achterwielaangedreven model gaat. De verhoudingen zijn niet veranderd en de afmetingen zijn ongeveer hetzelfde. Hij is iets langer, maar alleen al met 25 mm is hij 4,265 m en 1,31 m, en de wielbasis is ook 5 mm langer. De breedte blijft onveranderd op 1.775 m.

Met andere woorden, het is nog steeds een kleine sportwagen! Geweldig! Kleinere afmetingen betekenen meer ruimte om van de weg te genieten. Ik mag niet klagen over dit speelkameraadje. Hij is helemaal niet op zijn gemak. Carrosserie is niet flitsend. Geen flitsende diffusor, te grote velgen of achterspoiler. De GR86 is een sportwagen, maar zonder poespas. Zo voelt het als je echt aan het rijden bent. Drie grote knoppen om de airconditioning in te stellen, check. Een kleine ronde handgreep met niet te veel knopen, check it out. Check, een superieure lage schaal die de perfecte combinatie van comfort en ondersteuning biedt. En ik heb de analoge teller vervangen door een simpel display. Het standaard middendisplay bevat alleen het hoogst noodzakelijke. Er is geen gps of geïntegreerde stemassistent, dus laat al het werk over aan Android Auto en Apple CarPlay. Zoek niet verder voor details van koolstofvezel of geborsteld aluminium. Alles van plastic behalve alcantara. Het plastic en de afwerking zijn echter van hoge kwaliteit. Er is nog maar één ding ongezegd over deze auto. Dat is wat uit de middenconsole steekt.

Het is een versnellingspook. Ja, de GR86 kan ook worden uitgerust met een automatische transmissie, maar hij is ontworpen rond deze handgeschakelde versnellingsbak. De versnellingspook is niet te lang en niet te kort, schakelen gaat soepel en de dweil is niet te strak en niet te zacht. Het is niet zoals de Civic Type R-versnellingsbak die je elke keer dat je schakelt laat rillen, maar het is een puur genot om te gebruiken. Door op de startknop te drukken, wordt de viercilindermotor geactiveerd met de subtiele trillingen die typerend zijn voor de Boxer-architectuur. De cilinderinhoud is groter dan die van zijn voorganger. 2 liter werd 2,4! Dit is genoeg om het vermogen op te voeren tot 234 pk en 250 Nm koppel zonder toevlucht te nemen tot turbolading of iets dergelijks. Maar wat vooral indrukwekkend is aan de wielen, is de toename van 45 Nm. Het koppel neemt niet meer af bij 4.000 tpm. De motor is sterk, heeft veel hoofdruimte en is klaar om te gaan. Geef gas in de 6e versnelling bij 2000 tpm en je wordt niet in de stoel geduwd… nee!De 2.4L-motor klinkt ook geweldig. Ze lijkt het heerlijk te vinden om geslagen te worden!

De GR86 is echter geen Sprinter. 0-100 wordt bereikt in 6,3 seconden met handgeschakelde versnellingsbak en 6,9 seconden met automatische transmissie, met geschatte topsnelheden van respectievelijk 226 km/u en 216 km/u. Op wielen doen die cijfers er niet toe, want deze GR86 wil gewoon je gezicht grijs maken. Met een wendbare boxer en een goede handgeschakelde versnellingsbak hadden we al voordat we elkaar ontmoetten een glimlach op het chassis. Maar dit is de ster van de show! Het omvat het grootste deel van de motor en transmissie. GR86 is zeer flexibel. Ondanks een iets stijver chassis dan de GT86, beheert de Japanner carrosseriebewegingen op een aangename manier. De Prius-banden zijn door Michelin Pilot Sport-rubber vervangen, maar de GR86 is tot nu toe speels en niet gemeen.Het voelt precies aan waar de limiet ligt en de auto blijft er overheen rijden.

Nogmaals, de ingenieurs van Toyota slaagden erin het zwaartepunt te verlagen en toch in het midden te houden. Het lijkt rond te draaien waar de versnellingspook zit. De trein die voor ons ligt is waarschijnlijk het minst interessant. Hij is snel, nauwkeurig en doet precies wat je hem vraagt, maar hij is niet zo indrukwekkend als de rest van de auto. Het klinkt misschien cliché, maar laat ik het toch zeggen: al deze elementen samen zorgen ervoor dat deze GR86 aanvoelt als een verlengstuk van het lichaam van de bestuurder! Heel gemakkelijk en altijd in de “leuke” modus. Oké, er is een “uit”-knop die de weergave van de meter verandert en alle rijhulpmiddelen uitschakelt! Rechts daarvan bevindt zich de track-knop, die een heel licht vangnet biedt als de schuifregelaar uit de hand loopt. Pushen of niet, deze Toyota lijkt maar één ding te willen. veel plezier. Maar de “orbitale” modus is niet voor niets in het circus…

• 

  Opel Mokka-e: Elektrisch

• 

  BMW 330e: Succesvol?