Ferrari California T Handling Speciale: De beste

Het was de goedkoopste Ferrari tot nu toe, en ook de meest atypische: 2+2, twin-turbo V8 voorin en cabriolet met een opvouwbaar stalen dak. Zo’n combinatie is uniek bij Ferrari. Maar buiten beschrijving is er magie. De magie van logo’s voor alle leeftijden, van sensuele lijnen en van geluiden die de wereld van racen en duels op het circuit oproepen. We zijn verheugd… dit onderdeel versterkt de ophanging iets: hij is zowel voor als achter steviger, wat bijdraagt ​​aan de levendigheid van dynamisch rijden. Ook de stabiliteitscontrole is op dit punt herzien. De handling van de transmissie is ook verbeterd en het uitlaatgeluid is sterker dan ooit.

De diffusor, grille, uitlaat en specifieke badges onderscheiden dit beest van andere California Ts. De V8 twin-turbo daarentegen blijft ongewijzigd: de 3.9 levert 560 pk en 755 Nm, via een zeventraps automaat. mijn neus. Rood natuurlijk, maar met een contrasterend zwart dak. De magie werkte: mijn hartslag ging omhoog. Gelukkig, anders zou ik andere beroepen moeten zoeken. De deur gaat open en de sleutel roept het magische moment op: het is een goedkope rode plastic afwerking. Er bestaat geen twijfel over: het is een Ferrari. Het steigerende paard siert het stuur met LED’s en de alomtegenwoordige inzetstukken van koolstofvezel roepen de ware aard van het beest op. De zitpositie is erg goed, hoewel iets te hoog voor lange mensen. een detail. Het leer, Alcantara en koolstofvezel werken goed samen, maar… we zijn een beetje teleurgesteld.

De afwerking is niet optimaal, de achterbank is te verwaarlozen, sommige plastics steken uit, het volledig herziene multimediasysteem (compatibel met Apple CarPlay) staat niet op hetzelfde niveau als Duitse premiummerken… Ergonomie is een nachtmerrie voor beginners : De knoppen op het stuur regelt bijna alles. Van de richtingaanwijzers, tot de ruitenwissers, tot de beroemde ‘manettino’-rijmodus… er zijn wat aanpassingen nodig. Contactsleutel, startknop om het beest wakker te maken. De V8 wordt wakker met een diepe zucht. Het uitlaatgeluid klinkt dof. Ik heb de “manettino” in de comfortstand gezet om de stad uit te gaan. Er is geen versnellingspook, alleen een paar knoppen en schakelflippers op de middenconsole. In deze modus geven het gaspedaal en de transmissie de voorkeur aan een soepele werking. Het eerste dat schokt en verrast: de lichtheid en precisie van het stuur.

Nog nooit in mijn carrière als autotester heb ik zoveel plezier gehad. Echt niets aan te merken, behalve een klein gebrek aan draaikoppen. Het is echter een van de grootste troeven van deze geweldige machine. “Handling Speciale” of niet: de California T is een fenomenaal kilometrage. Geruchten dat Ferrari de echte backbreaker is, zijn zeker niet waar. De California T filtert erg goed, ook op slechte wegen. De versnellingsbak brengt de versnellingen snel aan elkaar, het gaspedaal is zeer geavanceerd, maar het geronk van de uitlaat kan vermoeiend zijn…Ferrari boven alle muziek, zegt mijn gepassioneerde hart vaak. Zelfs met een paar turbo’s is het geluid van de Ferrari V8 rauw en helder, in niets te vergelijken met het gekakel van een Amerikaanse V8. Het is een gekrijs dat meedogenloos wordt naarmate het toerental stijgt. Kreeg kippenvel… toen hij de toeren opklom.

Bij constant toerental is het gedempte gegrom van de uitlaat bijna pijnlijk. Maar een Ferrari koop je toch ook om zijn unieke geluid? Ik schakel over naar de “Sport” -modus. De California T valt op door een dynamischer tempo. Twinturbo of niet, Ferrari-motoren hebben hun eigen karakter: soepel bij lage toerentallen, wild bij hoge toerentallen. Zodra je de 5.000 tpm bent gepasseerd, zit je in de boost-modus: je ruggengraat wordt aangevallen, de uitlaatgeluiden doen iedereen schrikken, de diodes op het stuur knipperen en de horizon lijkt plotseling dichterbij dan voorheen. Trek gewoon aan de rechterpeddel om naar de volgende versnelling te schakelen. Maak je klaar om naar de zevende autohemel te rennen. In bochten moeten het gewicht en de dynamiek van de Ferrari iets voorzichtiger zijn… in theorie! Wat het meest opvalt, is de algehele lichtheid. In combinatie met de ondoordringbare remmen kun je laat in het anker duiken om de top te bereiken.

De vooras klaart de klus zonder morren, en de pittige besturing rijgt bochten sneller samen dan het hier kan worden geschreven. Ferrari’s zijn ook gemakkelijk te manoeuvreren binnen handbereik, met de California T voor € 188.713, de enige Ferrari onder de € 200.000. Ook in deze “Handling Speciale” versie verfijnt hij de wegligging zonder in te boeten aan comfort: een extra € 7.018 plaatst de Italiaan tussen de Porsche 911 Turbo Cabriolet en de 911 Turbo S Cabriolet. De nieuwe turbomotor zorgt ook voor een lagere CO2-uitstoot: 251 g/km. Al met al een behoorlijk resultaat. De extra digitale instrumenten zijn even wennen, net als de algemene ergonomie van dit beest, maar ze zijn compleet. De uitrusting bevat echter niet alle nieuwste snufjes op het gebied van actieve veiligheid: rijbaanassistent, adaptieve cruisecontrol, dodehoekwaarschuwing… maar je zit in een Ferrari, dus je moet je concentreren achter het stuur. Logisch toch? Het is een combinatie van twee concepten waar we niet meteen aan dachten in één auto! Deze Buggy’s Citroën Ami in beperkte oplage is echter zonder rijbewijs te gebruiken en zal je meteen doen glimlachen!

De Duitse auto is geen “Grand Tourer”, maar een sportvechter! Na de V10 van de R8 GT maakten we ook kennis met de vijfcilinder van de Audi RS3 Performance en de TT RS Iconic Edition! Audi heeft geen tekort aan gelimiteerde series! maar ze zien er niet uit

• 

  Hyundai i20 Active: speciaal voor fans

• 

  Hyundai i40 Wagon 1.6 CRDi 136 Testen