BMW M240i xDrive Testen

Terwijl de 1-serie een geweldige voorwieltrekker was, behield BMW de architectuur met achterwielaandrijving voor zijn nieuwe 2-serie. Maar zal het nog steeds in staat zijn om de “Freude am Fahren” te leveren die het merk zo dierbaar is? De nieuwe 2 Serie is geen BMW zoals andere modellen, en dat zie je direct aan de voorkant. Het toont niet het typische dubbellichtembleem van het merk, maar het heeft wel een enkellichtblok zoals vorig jaar in 2002. Dat komt omdat hij zich liet inspireren door dat laatste. Ook deze 2-serie is goed gespierd. Voor een BMW die geen “echte” M is, heeft hij al hele brede wielkasten voor en achter. Deze eigenschap maakt hem sterk en zorgt ervoor dat hij echt aanwezig is op de weg. Met andere woorden, het is al een auto die qua uiterlijk echt leuk is, en de F22, voorheen de 2-Serie Coupé, is volledig gebaseerd op zijn broer, de 1-Serie.

Maar terwijl het exterieur van de tweede editie deze keer uniek is, is het interieur hetzelfde als… de 3 en 4 serie. Want ja, de Beierse heeft bijna niets gemeen met zijn jongere broer 1-Reeks. Het is nu gebaseerd op het platform van de huidige 3- en 4-serie, maar neemt de radiatorgrille van laatstgenoemde niet over. Onder de motorkap biedt BMW vandaag de keuze tussen drie motoren: twee viercilinders – een benzine- en een dieselmotor – en de zescilinder benzinemotor 220i die 184 pk en 300 Nm koppel produceert om vanuit 0 te accelereren. Het duurt slechts 7,5 seconden om 100 km/u te halen en kan een topsnelheid van 236 km/u bereiken. De 220d is iets krachtiger, met 190 pk en 400 Nm koppel, 0 tot 100 km/u in slechts 6,9 seconden en een topsnelheid van 237 km/u. Maar de versie die ons het meest fascineerde, was de testauto die we in handen kregen: de M240i xDrive, waarvan de drielitermotor rechtstreeks uit de orgelbank van zijn grote broer kwam. De relatie met de 3- en 4-serie ging door, want zelfs de M135i moest genoegen nemen met een viercilindermotor, terwijl de sportiefste 2-serie het edele hart van een zescilinder had. De motor produceert een indrukwekkende 374 pk en 500 Nm koppel. De acceleratie van 100 kilometer per uur duurt slechts 4,3 seconden en de topsnelheid is elektronisch begrensd op 250 kilometer per uur.

Zoals de naam al doet vermoeden, wordt alle kracht naar alle vier de wielen gestuurd via een 8-traps automatische transmissie. Deze “ver-M-de” versie heeft ook een elektronisch sperdifferentieel, waar hij goed gebruik van maakt. Zoals elke premium BMW is het in wezen achterwielaandrijving. Voor wie zich zorgen maakt dat de voorwielen ook worden aangedreven, er komt binnenkort een versie waarbij het blok alleen de achteras aandrijft, zoals in de 230i. Als je eenmaal achter het stuur zit, heb je gemoedsrust. Met een lengte van 4.548 meter, een breedte van 1.838 meter en een hoogte van 1.404 meter is de M240i niet bepaald groot. Het is tijd om op de knop te drukken en ‘t beest uit z’n slaap te wekken. De zescilindermotor komt zonder overdrijving tot leven, vergezeld van het typisch melodieuze geluid van de Beierse fabrikant. Dit is veelbelovend. Bij lage snelheden is het perfect beschaafd. Maar als je eenmaal op het gaspedaal trapt, spant de Duitser zijn spieren in plaats van een onverbiddelijk monster te zijn. Het motorgeluid is meer uitgesproken, het toerental en de snelheid nemen toe en de eerste bocht begint vorm te krijgen. We begonnen de remmen lichtjes in te drukken om de snelheid bij het binnenkomen van de bocht onder controle te houden. We hebben een pedaal geïntroduceerd dat bijt zonder te overweldigen en dat gevoel tijdens het reizen behoudt. comfort.

We stuurden de coupé vervolgens de bochten in dankzij de behendige en precieze besturing, die helaas niet genoeg informatie overbracht. We bleven op het gas totdat we een koord door een bocht liepen voordat we weer gas gaven. Ja, deze M240i rijdt nog steeds als een achterwielaandrijving ondanks dat hij vierwielaandrijving heeft. De voet is zwaar en de achterkant aarzelt niet om van de baan af te wijken. Gelukkig gaat het allemaal geleidelijk en kunnen xDrive en de elektronica iedereen op het goede spoor houden zonder dat hun inmenging ongepast lijkt. Binnen de kortste keren voel je je perfect verbonden met de auto en geniet je van het rijden in deze M240i. In een auto die alles heeft voor comfortabel dagelijks gebruik. Praktisch gezien biedt de 2-serie plaats aan vier personen. Nou, die achterin zijn krap, volwassenen zullen daar niet te lang willen zitten. Maar voor een tijdje doen ze hun werk. Hij kan ook op een bagageruimte van 390 l rekenen met een genoeg praktische opening. Tel daar nog een goede geluidsisolatie en ietwat stugge filtering bij op, maar verre van oncomfortabel, en alledaags reizen wordt een formaliteit. Het ding is, een kleine coupé met achterwielaandrijving, zoals de M240i, gaat in de eerste plaats over de bestuurder die altijd rondtrapt.

Maar met zijn kilometersvreters en zijn 374 pk sterke zescilinder, zul je snel “onredelijke” snelheden bereiken als je er het beste van wilt maken om “plezier te hebben aan het stuur”. Voor viercilinder benzine en diesel reken je respectievelijk minimaal 40.500 en 41.500 euro uit. De sportievere M240i begint bij € 57.250. Tel daar een paar duizend euro aan opties bij op en je zit al snel op 60.000 euro. Hij kan zeker bogen op z’n alledaagse bruikbaarheid, maar voor een op plezier gerichte kleine coupé is die factuur nog steeds peper. Maar we zoeken spijkers in het laagwater, want veel van deze M240i’s vind je niet meer. Nee, het is niet goedkoop, maar het is moeilijk om een ​​ander model te bedenken dat even prettig, capabel en dagelijks bruikbaar is voor een min of meer vergelijkbare prijs. Het beste deel van het verhaal is dat nog beter komt in de vorm van de M2, die ronduit ongelooflijk belooft. In de afgelopen jaren zijn sommige BMW-modellen “Freude am Fa

• 

  Renault Twizy vs Citroën e-Méhari

• 

  Krachtige auto's op een rijtje