Een kuur voor de turbo
Om er niet meer uit te zien zoals vroeger, had de GTI geen keus meer: ze moesten overstappen op turbolading. Renault heeft het concept een stap verder gebracht door geen handgeschakelde versnellingsbak meer aan te bieden op de Clio RS. Formule al gebruikt door VW Polo GTI/Seat Ibiza Cupra/Skoda Fabia RS trio. Kan de nieuwe leerling de meester overtreffen?
Het was een vreemde ervaring, een mengeling van lichte teleurstelling en bevrijding. Helaas heeft de nieuwe generatie van de Clio RS het grootste deel van zijn DNA achter zich gelaten (drie deuren, bredere vleugel, atmosferische 2.0, zeer korte handgeschakelde versnellingsbak, circuitophanging). Maar tegelijkertijd is het ook een soort bevrijding, want als je het elke dag wilt gebruiken, hoef je de GTI-god niet meer te aanbidden. Wat dat betreft kunnen we zeggen dat de eerste missie van het team uit Dieppe een succes was.
Dankzij de bijzonder progressieve schokdemping is de Clio RS geschikter voor alledaags gebruik dan de Ibiza Cupra, die strakker geveerd is. Clio schrijft dit toe aan schokken met hydraulische stops geïnspireerd door de racewereld. De Clio RS is ook praktischer dankzij zijn vijf deuren (de Ibiza Cupra wordt alleen als SC driedeurs coupé aangeboden) en een grotere bagageruimte (300 liter tegenover 284 liter).
Qua stijl staan de twee rivalen niet op dezelfde selectie. Aan de ene kant zie je de strakke lijnen van Ibiza van Luc Donckerwolke en aan de andere kant de verleidelijke rondingen van Clio van Laurens van den Acker. Binnenin kenmerken de stoelen zich door soberheid. Afgezien van een specifiek tweekleurig interieur en het Cupra-logo op het platte stuur (de rand is te dun), verschilt het Sport-model weinig van de rest van het gamma.
Anderzijds stralen de gebruikte materialen kwaliteit uit en waarderen we de afwerking. Bij Clio is het tegenovergestelde waar. Het exterieur is fraaier, met een groot touchscreen, een sportstuur met centrale markeringen (lekker dik zodat het lekker in de hand ligt) en rode accenten aan de binnenkant. Maar het einde was teleurstellend. Het plastic klinkt hol en kraakt helemaal niet.
Voor techliefhebbers moeten we de optionele RS-monitor vermelden. Het biedt alle informatie die u nodig heeft om uw rondetijden op het circuit te verbeteren. We hopen alleen dat de vroege problemen met het R-Link-multimediasysteem (noodzakelijk voor deze optie) zijn opgelost.
We hebben wat gekletst en het was tijd om serieus aan de slag te gaan. Met een soepele rijstijl – tijd om onze Sprinter op te warmen – waarderen we de uitstekende bruikbaarheid van beide motoren. De 1.6-turbomotor van de Clio is overgenomen van Nissan, maar grondig herwerkt om zijn maximumkoppel van 240 Nm te ontketenen bij slechts 1.750 tpm.
De Ibiza Cupra is een van de weinige auto’s in de Volkswagen-groep die nog kan genieten van de twin-turbo 1.4-motor, die stilaan aan het verdwijnen is (vanwege te hoge kosten of evolutionaire complexiteit?). De Ibiza Cupra heeft wat dat betreft zeker zijn troeven. Ondanks de kleinere cilinderinhoud profiteert hij van meer koppel (250 Nm) dat door de compressor wordt ontketend. Hij heeft geen startsysteem zoals de Clio RS, maar reageert sneller bij lage toerentallen en heeft een zeventrapsautomaat met kortere tussenafstanden (één versnelling meer dan de Clio) die hem na het opstijgen aan de leiding brengt.
Maar niet voor lang: met zijn 20 paarden extra (200 pk bij 6.000 tpm en 180 pk bij 6.200 tpm) herwint de Clio al snel de voorsprong. Zoveel feiten. Qua gevoel is de 1.4 TSI uiteraard spannender. Het biedt een kunstmatig, diep geluid en een beter bereik. De 1.6 turbo van Renault lijkt daarentegen stiller en soepeler. In ieder geval versnellen. Haal de voet van de bestuurder van het gaspedaal en je hoort het opwindende uitlaatgeluid.
Gaandeweg bewees de Clio zijn atletisch potentieel. De motor mist karakter en de automaat met dubbele koppeling reageert minder snel op commando’s dan de DSG (via de grote peddels achter het stuur). De automatische modus in de Sport-modus regelt het schakelen echter feilloos, zodat u zich kunt concentreren op het rijden op de lijn. Zo geniet je meer van die zeer scherpe voorwieltrein, die zorgt voor hallucinerende bochtsnelheden.
De kers op de taart: de Clio RS behoudt de “Move” achterwielophanging voor een perfecte positionering bij het ingaan van bochten. Dankzij de langere wielbasis van het model van de vierde generatie is de manoeuvre minder lastig en is de auto gemakkelijker te besturen dan de vorige Clio RS. bekwaam! Nog een pluspunt: de ruim bemeten remmen van de Clio RS (320 mm vooraan) zorgen voor een krachtige en langdurige vertraging.
Hier is de Ibiza Cupra zwak: na een paar harde stops gooien de schijven (288 mm) al snel de handdoek in de ring. Ook is het elektronische XDS-differentieel niet zo fijn afgesteld als de Clio, en het warmt de remmen onnodig op tijdens hard rijden. De Ibiza Cupra is snel door zijn motor, maar heeft niet de spirit van een echte atleet. Ofwel omdat de stuurbekrachtiging wankelt of omdat hij onderstuurt aan het begin van bochten, de Seat kalmeert de bestuurder.
De Duitse auto is geen “Grand Tourer”, maar een sportvechter!
-
Hyundai Santa Fe op een hogere level
-
De nieuwe Kia Ceed testen
Auto verkopen?
“ Zo helpen we elkaar! Neem gerust contact met ons op om de mogelijkheden te bespreken..”
