Capuccino vs ristretto

Het recept dat Guzzi gebruikt voor zijn Café Classic is een klassieker. De Café Classic erft alle kenmerken van de V7 Classic, behalve het stuur, het zadel, de uitlaat en de kleur. Om precies te zijn, toen Moto Guzzi in 1969 een fantastische auto lanceerde, de V7 Sport, zochten ze niet naar een inspiratiebron. Het was een variant van de V7 Special, een baanmodel met een eigen onderstel. De eerste modellen kregen unieke kleurcombinaties zoals rood en groen. Hij had destijds een van de beste chassis op de markt en met een vermogen van 70 pk was het een zeer gewilde efficiënte auto.

De V7 Cafè Classic steekt zijn afkomst niet onder stoelen of banken, maar zijn 49 pk maakt ons een beetje sceptisch…. We zijn verre van het gevoel dat zijn voorganger kon geven. 40 jaar geleden was 200 km/u geen probleem voor zijn voorouders. Dat gezegd hebbende, moeten we zeggen dat we erg genoten hebben van onze rit in de V7 Classic en hetzelfde plezier vonden in het rijden met de Café Classic. Het design is nog steeds even geslaagd en neemt op geraffineerde wijze de succesvolle elementen van de V7 Classic over. We hebben alleen gezocht naar voetsteunen voor passagiers op ons testmodel.

We hebben hier te maken met een heel evenwichtig en homogeen geheel, wat het een heel toegankelijk model maakt. Hij is zeer wendbaar en compact van formaat. Uiteindelijk heeft zijn definitie als Café Racer weinig invloed op zijn karakter. Het stuur is iets lager dan bij de V7 Classic, waardoor de zitpositie minder agressief is. De polsen werden iets zwaarder, maar niets onoverkomelijks, en met het diepere zadel kregen we over het algemeen een goede pasvorm. De kleine V-twin is nog steeds leuk, ook al mogen we geen al te indrukwekkend gevoel verwachten. Deze motor geeft de Café Classic voldoende vermogen voor stadsverkeer of kleine landweggetjes. De motor is soepel en levert zijn beste prestaties tussen de 3.500 en 5.500 tpm.

Door zijn kleinere afmetingen en gewicht is de Café Classic bijzonder actief en handelbaar in het stadsverkeer en geniet hij van het gevoel van een middelgrote motorfiets dat nu misschien tot het verleden behoort. In dat soort stadsverkeer voelt de Moto Guzzi meer aan als een scooter, maar het is een ‘chique’ auto. We vonden dezelfde charme op landwegen. De stedelijke geest van de Café Classic is ook hier terug te vinden, al was het maar op koppel om soepel door bochten te gaan. Het onderstel van deze Guzzi zorgt voor een gezond en gewillig rijgedrag. Het remsysteem maakt gebruik van zwevende schijven van 320 mm met remklauwen met vier zuigers voor en schijven van 260 mm achter.

Op de vijfversnellingsbak hebben we niets aan te merken. Alleen de bediening is niet erg precies bij het schakelen. De V7 Café Classic weet de kwaliteiten van zijn voorganger te behouden en doet dat met stijl en een zekere sportiviteit, en dat is zeker de reden waarom we wat meer pk’s willen. Helaas was de rekening voor dit “café” behoorlijk hoog: € 8.490,00, € 500 meer dan de Classic.

Het is een combinatie van twee concepten waar we niet meteen aan dachten in één auto! Deze Buggy’s Citroën Ami in beperkte oplage is echter zonder rijbewijs te gebruiken en zal je meteen doen glimlachen! Na de V10 van de R8 GT maakten we ook kennis met de vijfcilinder van de Audi RS3 Performance en de TT RS Iconic Edition! Audi heeft geen tekort aan gelimiteerde series! Maar ze lijken totaal niet op elkaar… De Duitse auto is geen “Grand Tourer”, maar een sportvechter! Is deze 408, groter, groter en aantrekkelijker, echt te rechtvaardigen naast de toch al mooie 308? Dagelijkse update van de grappigste auto’s, reviews en nieuwtjes…

• 

  Ford Tourneo Custom PHEV Testen

• 

  Mazda 2 krijgt Facelift