Hip en volwassen

Als je de Mini ziet, kun je niet anders dan denken… het is geen mini meer! Er is slechts een lichte toename in grootte in vergelijking met de eerste versie, maar je krijgt nog steeds het gevoel dat de nieuwe versie volwassener is geworden. In de details merk je de verbeterde afwerking. Zo zijn de scharnieren van het kofferdeksel verwijderd, zijn de carrosserienaden strakker aangebracht en oogt het interieur verfijnder. Maar dat mag geen excuus zijn om voor sommige onderdelen goedkoop plastic te gebruiken. Niet al te succesvol, we vonden de achterste positie een beetje hoog, wat je een niet zo goed zicht geeft op een geveerde tractor. Het is alsof een stuk haute couture is afgebroken en je ziet delen van de mannequins… de oude Atmos 1.6- en compressorversies werden overboord gegooid en vervangen door nieuwe met dezelfde inhoud die samen met PSA-stuk is ontwikkeld.

Cooper houdt het op 120 pk (115 pk in België) en 160 Nm koppel. Met de Cooper S klommen we naar nog hogere niveaus, want dankzij de turbocompressor levert de 4-cilindermotor 175 pk (of 163 pk in Belgische termen) en 240 Nm of zelfs 260 Nm overboost. Degenen die het ronduit wild willen en niet bang zijn om de balans van de Mini in gevaar te brengen, kunnen vinden wat ze zoeken in de 211 pk sterke John Cooper Works. Want geef toe, we zitten nog steeds op de miniweg. Essentiële accessoires Een Mini zou geen Mini zijn zonder hem te personaliseren met behulp van een bijna onuitputtelijke lijst met opties. Een kat zou haar jongen kwijtraken tussen al die chromen spijlen, sierlijsten, bekleding en andere velgen!

Maar het belangrijkste is de timing, die registreert hoe lang je “aan” bent geweest. Maak je geen zorgen, het is een gadget en optioneel … altijd aan … voor de eerste introductie is alleen de Cooper S-versie beschikbaar. Je maakt de verbinding door de “sleutel” in het slot te schuiven en op de startknop te drukken. De 4-cilinder brult direct rustig vooruit. Hoewel de temperatuur niet echt zomers is (de test is uitgevoerd in Oostenrijk), houden we ons aan de code. “Altijd open”. Een kwartier na het indrukken van de knop zaten we vrij in het bleke zonlicht. Gelukkig zijn we goed geïsoleerd van de buitenlucht. Open deuren rijden midden in de winter heeft gewoon wat betere kleding nodig. Een muts, sjaal en poolpak zijn voldoende. En natuurlijk de uitstekende verwarmingsfunctie. De Mini past daar perfect bij.

Maar niet alles wat blinkt is goud. Veel turbulentie kan behoorlijk wat geluid veroorzaken, waardoor de trommelvliezen vrij snel sluiten. Eerste versnelling op pad, koppeling laten gaan, en daar gaan we. De eerste verrassing is dat de Mini met een vingertop bestuurd kan worden. Het uitlaatgeluid is licht, maar redelijk onaangenaam resonerend onder 1700 tpm. De bergwegen van Zuidoostenrijk zijn voorzien van de nodige bochten en laten zo een dynamische rijstijl toe. Het is een genot om de motor zeer prettig te laten rijden, want hij gromt bij acceleratie en hij geeft ons een paar knallen in de uitlaat als we het gas weer loslaten. We weten al dat de Mini pittig is, maar de cabrio is ook ideaal geplaatst tijdens het remmen en vervolgens scherp de bochten in. Hij volgt trajecten tot op de millimeter nauwkeurig en is zeer efficiënt bij het accelereren. Natuurlijk veroorzaakte het hoge koppel wat parkinsonisme op de vooras en werd de stijfheid soms op de proef gesteld, maar we hadden veel plezier!

Over skelters gesproken. De kers op de taart is een goed afgestelde ESP. Het grijpt op het juiste moment in zonder dat u het merkt, waardoor de efficiëntie toeneemt. Verrassend comfortabel De vering is opnieuw gecontroleerd voor deze cabriolet. Er is altijd honderd kilo extra te dragen en het compartiment is minder stijf. De veren zijn flexibeler gemaakt, wat zorgt voor een perfecte balans tussen comfort en wegligging. Wanneer het wiel goed contact met de grond houdt, worden oneffenheden gladgestreken. Het rijcomfort wordt dus beter, en geweldige stoelen helpen ook om dat comfort te verbeteren. Ze bieden uitstekende zijdelingse steun en zijn breed verstelbaar, zodat iedereen de juiste zithouding kan vinden. Achterin is de Mini wat krap, maar voor een kleine auto kan je bijna niets anders verwachten. Desondanks is er 4 centimeter meer ruimte dan zijn voorganger. Ook de bagageruimte is vergroot (5 liter), maar blijft klein. In gesloten toestand is het zicht ¾ naar achteren zeer beperkt.

Prijs is in lijn met prestatie Voor € 23.550 parkeer je een Cooper Cabrio voor de deur en voor € 28.700 heb je ook een Cooper S. Deze laatste profiteren ook van een zeer complete uitrusting. Met de zeer uitgebreide optielijst kun je jouw Mini aankleden zoals jij dat wilt. Voor de metallic kleur moet je echter 500 euro extra betalen, de onmisbare voorruit kost 255 euro en 125 euro om het sturen met de knop moeilijker te maken en de reactie van het gaspedaal schadelijker (als je het ons vraagt ​​een sympathieke keuze) . Voor € 180 krijg je DTC (BMW’s ESP), terwijl het sperdifferentieel (alleen Cooper S) € 215 extra kost en de regen- en lichtsensoren € 120 extra kosten. En doe daar een paar honderd euro bij voor sympathieke autobekleding…wat je maar wilt…. De Duitse auto is geen “Grand Tourer”, maar een sportvechter!

Is deze 408, groter, groter en aantrekkelijker, echt te rechtvaardigen naast de toch al mooie 308? Het is een combinatie van twee concepten waar we niet meteen aan dachten in één auto! Deze Citroën Ami is echter beschikbaar in zijn limited edition Buggy

• 

  Jeep Cherokee 2.8 CRD

• 

  Vrolijke auto's