Maybach 62: We gaan stappen

Een Maybach test je niet zoals je een normale A-Klasse zou doen. Stipt om 9.00 uur meldden we ons bij de Mercedes om de testauto van vandaag op te halen, inclusief chauffeur. Het is tenslotte het beste om een ​​proefrit te maken in een Maybach 62, vooral een langere, op de achterbank. En na het horen van de prijs van deze auto, willen we nooit meer in een auto rijden. Een auto ter waarde van € 750.000 is nogal een aansprakelijkheid. Een Maybach om indruk op te maken. Je kunt niet zeggen dat hij erg elegant is, maar zijn formaat en statige radiatorrooster trekken de aandacht. Zeker nu Maybach met zijn laatste facelift zijn “Battleship” een glimmend tintje heeft gegeven, is het een kwestie van de Chinese klanten tevreden stellen.

Zo kwamen de onvermijdelijke LED’s binnen, zoals de nieuwe bumper en het nieuwe dashboard. Maybach maakt nog steeds twee versies van de limousine: de “korte” 57 of de lange 62. De eerste is eigenlijk het stuur zelf ontworpen voor wie achter wil komen, terwijl je bij de tweede eerder laat rijden. Aangezien je puur voor het rijplezier geen Maybach zou kopen, zijn er in theorie betere en goedkopere alternatieven. Beide versies hebben ook S-varianten met meer vermogen onder de motorkap, maar echt sportief is het ook niet. In de basisversie vinden we nog steeds een 550 pk sterke 6-liter V12-turbo. Het vermogen is ongewijzigd, maar het verbruik is met bijna een liter gedaald tot 15 l/100 km. De S, ons testexemplaar, had 80 pk of 630 pk extra, en het was een kwestie van deze zware maar explosieve prestatie leveren.

Ook hier is het verbruik gedaald. Ons gemiddeld verbruik lag echter rond de 18L/100km. Het is even slikken…het beste van de Maybach zit van binnen. Mee eens, voor de prijs van een Maybach mag je ook zes S-Klasse sedans voor de deur parkeren. Hoewel je in een statige limousine van alles vindt wat je aanspreekt, vinden wij de verhoudingen een beetje scheef. De financiële afwegingen laten we aan hen over, want bij de Maybach leent u geen geld van de bank en vergelijkt u geen optielijsten om daarmee te concurreren. Het verschil zit in de kleine details en de bijna eindeloze aanpassingsmogelijkheden. Alles is mogelijk, als je bereid bent ervoor te betalen.

Ons testexemplaar is voorzien van luxe lichtgewicht lederen bekleding die het gehele interieur bedekt. We zagen ook drie tv-schermen, wat vreemd was omdat er maar twee stoelen (sorry, fauteuils) achterin waren.

De auto is ook uitgerust met een koelkast gevuld met champagne, champagneglazen met merknaam, houten tafels, volledig verstelbare stoelen (minstens evenveel als die van een tandarts), elektrische zonneschermen, een verduisterbare scheidingswand, een panoramisch zonnedak dat ondoorzichtig kan zijn , een dvd-lader voor het afspelen van zes van uw favoriete films en meer. De sfeer is niet in één woord te vatten. Wat je ziet is al luxe. Van de ultrazachte tapijten, de snelheidsmeter op het dak tot de led-sfeerverlichting, individuele airconditioning voor de achterbank en alle bedieningselementen binnen handbereik: dit is luxe om mee te pronken.

We zetten koers naar de viskwekerij van Bonlez. Op het eerste gezicht een vreemde plek om in een Maybach te duiken, maar de roze gebouwen zijn fotogeniek en de omgeving baadt in het groen. Bovendien is het een van de oudste viskwekerijen van België en de enige in Waals-Brabant. In een van de meer dan dertig vijvers vind je ongetwijfeld de forel waar je op hebt gewacht.

Ondertussen drijft de Maybach op de paden. Ondanks het vermogen rijdt hij zijdezacht en veegt hij zeer soepel over de weg. Ik genoot van een jazzconcert op het scherm toen de chauffeur voorrang gaf. De muziek die uit de speakers komt is ongelooflijk helder. Daarom is de geluidsisolatie perfect: geen enkel geluid kan het interieur binnendringen.

Na een kort cultureel intermezzo reden we naar de Bercuit golfbaan naast Bonlez. Het terrein is hoog gelegen en gelegen in een woonwijk. De Maybach voelt als een eend in het water, ik mis het gewoon. Tijd om het zelf te doen. Het is moeilijk om te ontspannen gezien het prijskaartje van $ 750.000. Maar de Maybach is heel gemakkelijk te besturen. Met slechts een klein beetje olie glijdt u soepel over de weg terwijl u achterover leunt in de stoel. De machine loopt soepel en de enorme kolos versnelt geleidelijk.

Met een lengte van 6,2 meter en een leeggewicht van 3 ton is hij totaal verwaarloosbaar en lijkt de auto op kleine wegen steeds kleiner te worden. Maar zodra je het gaspedaal intrapt, ontketent de V12 zijn magie: hij spint zacht maar meeslepend en je voelt de druk op je rug ongelooflijk sterk worden. Het wordt nooit brutaal – het publiek tempert het enthousiasme – maar je hebt nog steeds het gevoel dat je in een straalvliegtuig zit, klaar om op te stijgen. Je kunt het niet te ver drijven: het controleren van 6,2 m en 3 ton in het geval van een slip is niet voor iedereen weggelegd.

Achter het stuur van deze auto mag je een van de duurste dorpen van België niet missen: Lasne. We rijden over mooie wegen via Bierges, Limal, Limelette, Roffesart, Borgeois (echt waar) en komen aan in Lasne. De weg was afgesloten door bomen, maar het drukke verkeer maakte al snel duidelijk dat we het land nog niet bereikt hadden. Terwijl we omringd zijn door premium auto’s, trekken Maybachs ook de aandacht in Rasney.

De dag is bijna voorbij en het is tijd om de Maybach (en zijn bestuurder) terug te brengen naar Mercedes. Nadat we een paar foto’s hebben gemaakt en rond het kasteel van Terhulpen en zijn prachtige tuinen hebben gelopen, zijn we er volledig van overtuigd dat Maybachs de autowereld regeren als keizers.

Ondanks zijn discrete lijnen trekt hij toch de aandacht. Het strakke exterieur contrasteert met het luxe interieur. alleen de beste

• 

  Fiat Panda: schattig en moedig

• 

  Toyota Prius: Van begin tot eind