De Lamborghini Miura: een legendarisch icoon

Ga terug naar de Turijn Motor Show in 1965, waar Lamborghini een model toonde met een centraal en zijdelings gemonteerde V12. Deze revolutionaire constructie doet direct denken aan een racewagen. In 1966 waren alle twijfels weg, het was duidelijk een circuitmodel. De carrosserie is een waar kunstwerk, ontworpen door Marcello Gandini. De Miura is sculpturaal en laat alle andere GT’s er meteen gedateerd uitzien. Ferrari kwam destijds met de 275 GTB en leek ondanks zijn fraaie uiterlijk op de truck naast de Miura. De legendarische V12-motor is ontworpen door Giotto Bizzarini. Twaalfcilinder V-vormige cilinder met dubbele nokkenassen en vier carburateurs. De eerste versie had een cilinderinhoud van 3.929 cm³ en leverde 350 pk bij 7.000 tpm.

Het vermogen werd later verhoogd tot 370 pk en bereikte uiteindelijk 385 pk rond de 8.000 tpm. De P400, op zijn puurst, puurst en lichtst, vat de filosofie van deze editie netjes samen. Het werd gelanceerd in 1966 en ontdaan van alle luxe. Hij is puur prestatiegericht. Hij levert uitstekende prestaties dankzij het lichte gewicht van 980 pk en 350 pk. Met een topsnelheid van bijna 300 km/u kan hij vanuit stilstand in slechts 24 seconden een kilometer afleggen. Dat was 42 jaar geleden in 1966. Geboorte van een mythe met 475 gebouwde… P400 S, de middenklasse Twee jaar later, in 1968, presenteerde Lamborghini de evolutie van de P400 op het autosalon van Turijn. Afgezien van de “S” op het kofferdeksel, is dit model gemakkelijker te besturen en efficiënter. Het vermogen steeg tot 370 pk. Het is van betere kwaliteit en zal worden geleverd met wat extra comfort zoals elektrische ramen en airconditioning. Stijfheid, het zwakke punt van het eerste model, is ook verbeterd, maar dit gaat ten koste van het gewicht.

Van dit model zijn slechts 140 exemplaren gemaakt. P400 SV, de ultieme evolutie In 1972 zagen we de ultieme evolutie van de Miura. sv. Deze versie levert 385 pk bij 7.850 tpm. Het model is ook betrouwbaarder en om er efficiënter mee om te gaan is het verschil gemaakt. Het interieur is beslist luxer, inclusief lederen stoelen. Uiterlijk is hij te herkennen aan het SV-logo en nieuwe velgen. Er werden 150 SV-replica’s gebouwd. Jota, een verloren droom Miura zet zijn architecturale stijl voort en heeft alles in huis om een ​​schitterende competitieve carrière te beginnen. Ferruccio Lamborghini was er tegen, maar er zijn concurrerende modellen verschenen. Het model heet Jota. De Jota heeft 440 pk en weegt 1 ton. Deze Miura heeft alle succes. Door een ernstig ongeval kwam hier helaas vroegtijdig een einde aan. Sindsdien zijn er enkele replica’s gebouwd op basis van de standaard Miura.

Vandaag is de Miura ongetwijfeld het meest representatieve model van Lamborghini’s kracht. Het is revolutionair en weerspiegelt innovatieve ingenieurs met maar één doel: een auto maken die tijdloos en subliem is. Tel daarbij op dat er minder dan 800 van zijn gemaakt, en je begrijpt meteen waarom je tegenwoordig, afhankelijk van het model en de staat ervan, voor een Miura tussen de 250.000 en 500.000 euro moet betalen. De Miura is een van de meest veeleisende auto’s die er bestaan. In tegenstelling tot de Ferrari Daytona is Miura een echte sprinter. Na ongeveer 30.000 kilometer gereden te hebben, had de eigenaar moeten overwegen om de motor aan te zetten. Het is geen verrassing dat de kosten van reserveonderdelen en de werkuren van ervaren technici snel kunnen oplopen. Let ook op carburateurs aangezien deze voor veel vuurwerk kunnen zorgen na een lange periode niet gereden te hebben met de motor opnieuw gestart. Conclusie De Miura is een wilde volbloed, geen auto om kilometers op de snelweg te verslinden, maar om een ​​momentje puur plezier te bezorgen. Brutaal om te rijden en veel onderhoud, het was voorbehouden aan een beperkt en welgesteld publiek. Maar deze unieke auto heeft een tijdloze uitstraling en is nog steeds een must…mythe is nog intact!

• 

  BMW 8-Reeks Gran Coupé: de officiële onthulling

• 

  Volkswagen bezig met sterkste TDI-viercilinder allertijden