De Kawasaki Z1000SX: een pre-compromis

De Sporty GT… is een pre-compromis. Veel fabrikanten hebben hun tanden verloren in de combinatie. Wat voor de een te sportief is, is voor de ander te zwak, dus voor de meeste mensen is het glas eerder halfleeg dan halfvol. Het beste van twee werelden combineren is niet eenvoudig. Een straatvechter waar je snelle korte ritten mee maakt, maar die ook kan transformeren in een menseneter…bestaan ​​die? Hoewel modellen van dit type vaak geen succes hebben, weerhoudt dat veel fabrikanten er niet van om door te gaan met het maken van sportieve GT’s. Denk aan BMW’s F800GT en R1200RS en Honda, die met VFR een geheel eigen invulling aan het genre hebben gegeven. Kawasaki waagde zich in 2011 ook in het veld. Hun poging was succesvol genoeg om een ​​tweede generatie te ontwikkelen, maar loste meteen enkele tekortkomingen van de eerste generatie op.

Hoe is het veranderd ten opzichte van de eerste generatie? Allereerst: het lijkt erop dat de beruchte zijkofferbeugel uit de beste aftermarket-catalogus in de prullenbak is gegooid! In plaats daarvan zien we sidepod-hulpstukken netjes geïntegreerd in het stuur en de voetsteunen van het duo. Het is ook tijd. De sidepods zijn extra en je moet € 800 betalen, dus de prijs van de Z1000SX Tourer komt uit op € 13.899. doos! Ze verloren wat inhoud (28 liter in plaats van 35 liter) voor wat extra breedte, maar de koffer is nog steeds erg royaal. Tijdens korte trips van en naar het VK ontdekten we dat er meer dan genoeg was om al onze potten sinaasappelmarmelade, augurken, dozen cheddarkaas en potten goodies van Quality Street mee naar huis te nemen. Vastgemaakt en geopend, ze hebben ook een esthetisch niveau dat niemand van iemand kan leren. Maandag waren we een beetje down toen we naar het vliegveld wilden vertrekken en merkten we dat onze laptops toch niet in de koffer pasten. Lang leve rugzakken!

Maar we dwalen af, want de nieuwigheden houden niet op bij betere koffersets. Op het gebied van elektronica is de nieuwe Kawa ook vernieuwd… Elektronica De Z1000SX biedt zijn bestuurder de keuze uit twee mappings: een versie met “volledig” vermogen en een versie met beperkt vermogen. Een andere nieuwigheid is dat het tractiecontrolesysteem – al aanwezig in andere modellen – nu in drie niveaus kan worden aangepast. Die elektronische nieuwigheden zijn leuk, en in sommige gevallen erg handig, maar ze interesseren ons geenszins. We hebben de hele testrit gereden met volledige vermogensmapping en tractiecontrole ingesteld op de minst storende instelling. Dit is goed. Aan de voorkant heeft het fietsgedeelte een nieuwe verstelbare vork gekregen, die ook is voorzien van Tokico integrale remzuigerklauwen. ABS bestaat ook. De achterschokbreker wordt geleverd met een handige instelknop en draaiknop waarmee je de veervoorspanning eenvoudig kunt aanpassen: enkel of dubbel, met of zonder bagage, gladde of steile ritten… voor een volledig verwende rijder Voor de trommelvliezen kreeg de Kawa ook een verbeterde airbox om hem wat beter te laten “zingen”.

Tijd om al deze nieuwigheden te ervaren. We zetten onze benen op het zadel. De stuurhelften zijn hoog genoeg, maar ook zo gepositioneerd dat de sportiviteit nooit ver weg is. Een sportieve GT die zijn naam eer aan doet. Het royale dashboard is royaal met informatie. Met knoppen op het linker stuur kunt u eenvoudig door informatie bladeren, waaronder het selecteren van zonemapping en tractiecontrole-instellingen. De handige knop is een positieve noot, maar het dashboard is een minpuntje als we zien dat de buitentemperatuur niet wordt weergegeven. Voor een motorfiets met GT-ambities is dit het onderdeel. Ook staat de gekozen versnelling niet op het dashboard. Een fout die op zijn beurt de ongelooflijke kwaliteit van het blok benadrukt. Omdat de krachtbron flexibel is… levert de viercilinder 142 pk bij 10.000 tpm, en je kunt hem terugbrengen tot bijna zes versnellingen stationair. Hij nam het goed op. Dit geeft je in feite een speeltuin van 10.000 tpm terwijl de begrenzer in werking treedt bij 11.000 tpm. Het is een viertakt in al z’n glorie. GT Express Geluk komt nooit alleen: de motor heeft een solide configuratie, gooit zijn hele stal snel op, is gretig, heeft veel gevoel en is opvallend zuinig.

Het is snel, heel snel. De viercilinder voelt bij elke snelheid goed aan en hij reageert altijd zo snel dat het moeilijk te zeggen is in welke versnelling je precies zit. De versnellingsbak werkt zacht en precies en verwerkt alle schakelingen moeiteloos. Ook als we de koppelingshendel niet gebruiken. Ook de remmen konden ons niets verwijten: ze bouwen geleidelijk op, zijn makkelijk te doseren en hebben veel bite. De vering – niet alleen de stoel – is verantwoordelijk voor het comfort aan boord, terwijl het fietsgedeelte ervoor zorgt dat u op een zeker tempo blijft. Ook als je al een tijdje geen flitser hebt gehad. Na een week rijden met deze Kawasaki is het bijna onmogelijk om fout te gaan: er is wat trilling als je op hoge toeren draait, maar het wordt nooit vervelend. Het oliepeil in de tank zakt recht evenredig met hoe agressief je het gaspedaal bedient, helaas kun je geen toptank monteren. Maar die dingen zijn simpelweg niet te vergelijken met de echte kwaliteit van de fiets en zijn ongelooflijke veelzijdigheid. Deze Kawasaki weet zich echt te verspreiden tussen deze twee verschillende werelden en is dus ieders spek. De Duitse auto is geen “Grand Tourer”, maar een sportvechter!

• 

  De Kawasaki Versys 1000 is niet mooi te noemen

• 

  Ford integreert start-stop systeem