Geen Dyna en ook geen Electra
Zoals altijd zijn we enthousiast om in een nieuwe Harley te rijden, en zoals altijd vragen we ons af of het onweerstaanbaar of ondraaglijk zal zijn.
Op het eerste gezicht heeft de Amerikaanse fabrikant een breed assortiment, maar uiteindelijk zijn er slechts vijf series modellen: Sportster, Dyna, Softail, Touring en V-Rod. Elke serie omvat zes modellen (exclusief de V-Rod), de een al succesvoller dan de ander. Het Dyna-assortiment bestaat uit een compact chassis (voor Harleys!) dat de grote twin, 1690cc 103ci, gebruikt voor de Switchback. Andere modellen gebruiken de 96ci met 1584 cc. Hierdoor kan de Dyna vertrouwen op de kracht van de grote tweeling in combinatie met een lichter, wendbaarder chassis.
De Switchback, die dit jaar op de markt kwam, probeert de kloof tussen de typische kenmerken van de Dyna en de GT-serie te overbruggen. De Switchback lijkt enigszins op de Street Glide, maar de koplampen en de voorruit hebben ook wat weg van de Roadking Classic. Duidelijk niet zo’n indrukwekkende referentie, het resultaat is geslaagd omdat het in balans is. De zwarte verf op ons testmodel was een beetje onaantrekkelijk en deed de motor niet echt recht aan. De velgen zijn geïnspireerd op de beroemde Amerikaanse racevelgen (Mustang van Bullit). Bovendien zijn ze heel gemakkelijk te onderhouden. De banden zijn nog zeer redelijk, meten 130/70×18 voor en 160/70×17 achter. Er is ook een ABS-systeem, maar alleen op de voorwielen.
Reizen of op maat?
Net als bij de Touring gebruikt de Switchback grote spatborden, een windscherm en twee rokken, maar slechts één uitlaat aan de rechterkant. Zo kunnen we in de linker kofferbak in ieder geval verse boter bewaren. Met 330 kg is de Switchback ongeveer 40 kg lichter dan het grotere ‘Touring’-model. Het verkoopargument van de Dyna Switchback is de “twee in één” benadering. Met de Switchback krijg je alle uitrusting van de Touring voor langeafstandsreizen, en in minder dan twee minuten, de tijd die nodig is om de voorruit en pan te verwijderen, heb je ook een aantrekkelijke aanpassing.
Begrenzing
Deze koffers zijn makkelijk in gebruik, maar hebben over het algemeen weinig ruimte en geen handvatten. Dat alleen al beperkt de afstand die deze Switchback kan afleggen. Windschermen hebben ook hun beperkingen, en hoe hoger de snelheid, hoe minder bescherming een windscherm kan bieden. Maar dat is niet alles, de pedalen zijn erg naar voren en de mini Ape-Hanger-stangen zijn lastig in de rug. Kortom, zelfs als het iets beter is bij lagere snelheden, kan er snel vermoeidheid optreden achter de wielen van de Switchback. Laten we even kritisch blijven en het hebben over de irritante versnellingspook en de te dikke grip. Harley-fans, rijden jullie graag elke dag op een Harley? Enige kritiek? Remmen, typisch Harley, en nog een tegenslag….
Voelen
Met al dit negatieve gedrag uit de weg, laten we het hebben over de positieve punten. De big twins zorgen voor de nodige trillingen, maar worden dankzij effectieve silent blocks adequaat gefilterd. 126 Nm koppel bepaalt het tempo en maakt een ontspannen rijstijl mogelijk, en de remmen en bodemvrijheid stimuleren in geen enkele situatie een sportieve en agressieve rijstijl. Aan de andere kant is er niets aan te merken op het behendige en goed uitgebalanceerde chassis. Deze knappe machine mist echter de uitstraling en het rijplezier van zijn als GT’s overtuigendere grote broers.
Is deze 408, groter, groter en aantrekkelijker, echt te rechtvaardigen naast de toch al mooie 308?
-
Vmax: alleen voor Amerika en Japan
-
De auto die je vreugde en geluk laat voelen
Auto verkopen?
“ Zo helpen we elkaar! Neem gerust contact met ons op om de mogelijkheden te bespreken..”
