"Citroën BX4 TC: een geflopt, onsamenhangend model

In de wereld van de autosport was Groep B een opwindende tijd vol competitie en spektakel. Verschillende gerenommeerde autofabrikanten, zoals Peugeot, Audi en Ferrari, stonden te popelen om deel te nemen aan deze intense dans op het scherpst van de snede, waarbij ze met elkaar streden en het publiek in spanning hielden. Politieke correctheid was ver te zoeken in deze divisie, en het resulteerde uiteindelijk in een einde in 1987.

In 1985 was er echter nog veel mogelijk. Citroën, een bekende autobouwer, besloot een gedurfde stap te zetten en presenteerde de BX, een auto gevuld met testosteron en een agressieve uitstraling, geïnspireerd door de Batmobile. Om goedkeuring te krijgen voor deelname aan de races, moesten er 200 exemplaren van de "civiele versie" worden gebouwd. Het management gaf groen licht voor dit project, maar het budget bleek uiteindelijk ontoereikend te zijn. Het resultaat was een ongelooflijk, bijna belachelijk ogend voertuig, dat snel werd bekend als de "plakken."

De BX 4 TC, zoals de auto werd genoemd, had de mogelijkheid om met hoge snelheden te werken, maar de kostenbeperkingen zorgden ervoor dat de ingenieurs verschillende delen bij elkaar moesten zoeken. Zo werd de motor van Chrysler (een 2,1-liter viercilinder met 200 pk) longitudinaal geplaatst in een "normale" BX, waarbij de motor zijdelings tussen de voorwielen werd geplaatst. Op asfaltwegen moest de vierwielaandrijving worden uitgeschakeld. De auto maakte ook gebruik van onderdelen van andere modellen, zoals de Peugeot 505 en zelfs de C35 bestelwagen. Het enige dat nog overbleef van de oorspronkelijke BX was de hydropneumatische ophanging en stuurbekrachtiging, opvallende elementen voor een rallyauto.

Helaas bleek de BX 4 TC tijdens rally's teleurstellend te zijn, omdat hij vaak moest opgeven. Er waren echter enkele uitzonderlijke prestaties, zoals de 6e plaats van Jean-Claude Andruet in de Rally van Zweden. In 1987 werd Groep B echter afgeschaft en moest de auto zijn sportcarrière voortzetten in de rallysport, waar hij meer succes behaalde.

De straatversie van de BX 4 TC was verre van aantrekkelijk. Citroën probeerde de agressiviteit van het model te versterken door talrijke spots op het radiatorrooster te installeren. De volle velgen en het zwaar ogende exterieur maakten de auto echter niet bepaald aantrekkelijk. Het ontwerp van het interieur was ronduit excentriek, met een dashboard dat eruitzag alsof het was bedacht door een gekke uitvinder, met tellers die willekeurig verspreid leken te zijn. Het was indrukwekkend, maar ook verwarrend.

Op de weg presteerde de BX 4 TC volgens tests destijds zeer teleurstellend. De auto had last van chronisch onderstuur en was erg onnauwkeurig in het sturen. Het was duidelijk dat de auto niet was ontworpen met het comfort van de klanten in gedachten. Het resultaat was dat er slechts 86 exemplaren werden verkocht voordat het model uit de handel werd genomen. De overgebleven auto's werden vernietigd onder toezicht van een gerechtsdeurwaarder.

Tegenwoordig is het moeilijk, zo niet onmogelijk, om een prijs te bepalen voor een BX 4 TC. Deze auto's vinden nauwelijks nog kopers. In 2012 werd er één geveild door Artcurial, een bijna nieuwe replica met slechts 1.036 kilometer op de teller, die werd verkocht voor ruim 32.000 euro. Gezien de huidige populariteit van oude Groep B-modellen, is het vandaag de dag waarschijnlijk mogelijk om nog meer te vinden. Succes met het vinden van zo'n zeldzaam exemplaar, maar onthoud dat het restaureren ervan een uitdagende taak kan zijn vanwege de rommelige afwerking.

• 

  Chinese markt goed voor bijna helft van de verkoop van elektrische auto's

• 

  Mercedes E-Klasse ready voor verandering