Onderschatte geschiedenis: Chevrolet Corvair, een tragisch verhaal

In zijn boek "Unsafe At Any Speed" dat in de jaren zestig werd gepubliceerd, gaf de jonge advocaat Ralph Nader kritisch advies over de onachtzaamheid van Amerikaanse autofabrikanten met betrekking tot veiligheid. Het boek bracht aan het licht hoe auto's in die tijd te wensen overlieten op het gebied van veiligheid. Deze onthullingen veroorzaakten aanzienlijke ophef en brachten specifiek Chevrolet in het nauw. Maar wat was de werkelijke waarheid achter de beweringen van onveiligheid?

Sinds de jaren zestig worstelden de meeste Amerikaanse auto's met een gebrek aan stabiliteit, vergelijkbaar met een roeiboot die uit koers raakt. Dit gold echter niet voor alle auto's, en zeker niet voor de eerste Corvairs. Ondanks de initiële zorgen over overmatig overhellen bij hoge snelheden, wat enigszins verrassend was gezien het feit dat de motor zich aan de achterzijde bevond, bleek dit niet het geval te zijn. En wat te denken van de auteur die deze opschudding veroorzaakte? Het bleek dat Ralph Nader zelfs geen rijbewijs had.

Terugkijkend op de late jaren vijftig ondernam Chevrolet onderzoek naar de mogelijkheid van een instapmodel sedan. Dit model zou aansluiten bij het populaire Amerikaanse concept van een instapauto. De eerste Corvair modellen varieerden van het basisniveau tot de krachtige topversies, waarbij laatstgenoemde was uitgerust met een zescilindermotor en een carrosserie van 4,37 meter lang. Opmerkelijk was dat de Corvair zich qua grootte zelfs vergeleek met instapmodellen zoals de Citroën 2CV.

De ontwerpondermijning van de Corvair was een opvallend aspect. Terwijl concurrenten tevreden waren met conservatieve ontwerpen, koos de Corvair voor gedurfde en vooruitstrevende lijnen. Onder de motorkap bevond zich een luchtgekoelde boxermotor, en de auto was uitgerust met een onafhankelijke achterwielophanging.

Ondanks deze ontwerpkwaliteiten ondervond de commercialisering uitdagingen. Het boek van Nader had nadelige effecten op de reputatie van de Corvair en ook op Chevrolet. Ondanks pogingen om de auto te promoten, bleef de verkoop achter. Toch bleef Chevrolet volhouden en introduceerde verschillende afgeleide modellen van de Corvair, waaronder coupé, cabriolet, bestelwagen, sedan en stationwagen. De Monza-versie bracht zelfs meer vermogen met zich mee, waarbij de motoroutput steeg van 80 pk naar 95 pk. Met de toevoeging van een turbo nam het vermogen zelfs verder toe tot 150 pk, en in 1965 zelfs tot 180 pk. De cilinderinhoud groeide ook, van 2,3 naar 2,7 liter.

Niettemin nam Chevrolet in 1967 de beslissing om de productie van de Corvair te beperken vanwege tegenvallende verkoopcijfers. Uiteindelijk werd het model in 1969 uit de productielijn verwijderd. Volgens verschillende bronnen had Chevrolet onvoldoende rekening gehouden met de voorkeur van de Amerikaanse markt voor V8-motoren gedurende de jaren zestig, wat nooit een optie was geweest voor de Corvair vanwege de achterin geplaatste motor.

Ondanks de uitdagingen kende de Corvair een productierun van bijna 1,3 miljoen exemplaren over een periode van negen jaar. Hoewel dit lang lijkt, moet worden benadrukt dat het volgens Amerikaanse normen slechts een matig succes was. Vandaag de dag is het mogelijk om een Corvair in Europa te vinden, aangezien de Belgische markt destijds een voorkeur had voor Amerikaanse auto's. Enkele enthousiastelingen hebben zelfs Amerikaanse exemplaren geïmporteerd. De prijs voor een goed bewaard exemplaar schommelt tussen de 15.000 en 20.000 euro.

• 

  Land Rover Defender: betaalbaar en op maat!

• 

  Concept Polestar O2 is een elektrische roadster