Bitter CD: Een Geflopt Model met Opel Genen en Maserati Stijl

In de late jaren zestig besloot Opel de markt voor luxe GT-auto's te betreden. Het begon met zijn Diplomat sedan als basis en gaf het een make-over die dichtbij de majestueuze coupé-esthetiek van de Chevrolet V8 lag. Hoewel het een elegante auto was die veel aandacht trok, werd het project beperkt door economische realiteiten. Desondanks werd carrosseriebouwer Frua aangetrokken door de schoonheid van het ontwerp en gaf het de auto een nieuwe stijl.

Het project liep vast, maar toen stapte de racer Erich Bitter in beeld. Hij zag potentieel en omarmde het volledig. GM verwelkomde hem en gaf Frua de opdracht om een levensvatbaar project te creëren. In 1973 werd de Bitter CD onthuld op de Frankfurt Motor Show. Het ontwerp van de Bitter CD vertoont gelijkenissen met moderne auto's zoals de Maserati Ghibli.

Op technisch gebied rustte de Bitter CD op het Diplomat-platform en werd aangedreven door een 5.3-liter Chevrolet V8-motor. Helaas werden de Amerikaanse V8-motoren uit de jaren 70 beperkt door emissienormen en verzekeringskosten, waardoor ze vermogen verloren. De achtcilinder leverde slechts 230 pk, en de transmissie had slechts drie versnellingen.

Ondanks deze beperkingen bood de Bitter CD nog steeds aantrekkelijke eigenschappen zoals een comfortabel compromis tussen comfort en wegligging, een krachtige V8-motor en een topsnelheid van bijna 220 km/u. Het interieur was luxe en met de hand afgewerkt. Helaas kwam er een einde aan de Bitter CD door de oliecrisis van de jaren 70, wat leidde tot een einde aan de productie in 1979 na ongeveer 400 exemplaren. De rechten werden later door Bitter SC overgenomen.

De Opel Bitter CD vertegenwoordigt een tijdperk van elegante GT-auto's uit de jaren 70 met een uniek ontwerp en aandacht voor luxe en prestaties.

• 

  Volvo S60 en V60 T8 Polestar Engineered: Krachtige Sportieve Hybrides

• 

  De Onthulling van de Definitieve Vorm van de Kia EV9!