Budgetvriendelijke gebruikskosten: Triumph TR6, de beste deal van het moment

Hou je van auto’s met persoonlijkheid? Ben je beledigd door steriele moderne sportwagens? Dan is TR6 de juiste keuze. De Signer heeft een aantal stijlvolle monsters, maar weinigen houden van de TR6. 47-jarige schoonheid gebruikte nog geen 25.000 euro! Zo ondergewaardeerd, het is de moeite waard om te kijken…

Triumph kent veel sportwagens. Van de TR2 in 1953 tot de TR5 in 1968, ze hadden allemaal onmiskenbare humor, karakter en prestaties. Nog een overeenkomst: een zekere zuinigheid, ook al is het model in de loop der jaren steeds bekender geworden. Triumph accepteert bijvoorbeeld verlaagde ramen, een clamshell-kap en zelfs standaard verwarming op de TR4! Dat is niet verwonderlijk: voor de puristen van toen was het vandaag net zo ondenkbaar als zelfrijdend op een Porsche 911…

In 1968 begon de TR5 tekenen van veroudering te vertonen. Toch is het model nog maar een paar maanden oud, en zijn 2,5-liter flat-six kan zeker enkele stoere monsters aan. Maar de ontwerpen van Michelotti behoren niet meer tot die tijd. Zonder onbeperkt budget wendde Triumph zich tot Karmann. Immers, wat is een betere manier om een ​​auto er krachtiger uit te laten zien dan een Duitse ontwerper? Een nieuwe voor- en achterkant is voldoende om er een nieuwe auto van te maken. Zo werd de TR6 geboren!

Geproduceerd van 1968 tot 1976, was de TR6 de zwanenzang van Britse sportwagens. Ze hadden immers last van de komst van de GTI, die de zaak omdraaide. Ze waren tenslotte sterker, lichter, praktischer en betrouwbaarder, waardoor traditionele Britse roadsters naar de geschiedenisboeken werden verwezen. Toch had de TR6 een geweldige carrière, met meer dan 91.000 gebouwd!

Triumph moest zijn auto’s beperken om te voldoen aan de Amerikaanse wet. De Lucas-injectoren van 152 pk van de zescilindermotor werden vervangen door een paar carburateurs, waardoor het vermogen werd teruggebracht tot… 104 pk. In 1972 bleef de Europese TR6 straaljager, maar had slechts 124 pk, terwijl de Amerikaanse versie nog twee paarden had.

Dus de TR6 is stevig. Het gebrek aan stuurbekrachtiging zal voelbaar zijn, en de koppeling zal je kuiten door de stad sturen. Maar daar is hij niet voor ontworpen, hij is ontworpen voor grote omgevingen en bochtige wegen. Zet de motorkap neer en kijk naar beneden, en je profiteert van het krachtige zescilinderkoppel (hij houdt niet van hoge toeren!) en zijn gestage grom. De besturing is perfect uitgebalanceerd en voelt heel natuurlijk aan. Het onderstel toont zijn leeftijd door niet perfect aan de weg te blijven plakken, maar is voldoende uitgebalanceerd. Remmen zijn uit een ander tijdperk. Dus rustig aan in de regen!

De TR6 is geen ongewone auto, noch onder oude bestuurders, noch in rubrieksadvertenties. Je vindt dus alles van slechte spullen voor 12.000 euro tot bijzondere spullen voor zo’n 35.000 euro. Een exemplaar in goede staat kost tussen de 20.000 en 25.000 euro. Goed om te weten: Er is een groot verschil tussen een Europees model met jetting en een Amerikaans model met een carburateur. Qua prestaties zit het ook in de afstelling van de motor. Injecties zijn eigenlijk veel subtieler. De zeldzamere TR6-injectie-eenheden (14.000 vs. 78.000 VS) zijn ook duurder.

“Een oude Britse auto kopen? Ben je gek?” Deze opmerking hoor je de hele tijd. Maar ze had het mis! of onderdeel. Je mag immers niet vergeten dat dit veertig jaar oude Britse auto’s zijn die strikt onderhouden en opgevolgd moeten worden. Natuurlijk kunnen er op die leeftijd wat problemen ontstaan. Maar het is niet dramatisch: er zijn veel onderdelen en het is betaalbaar. Ook als je vaak moet letten op de kwaliteit van gereviseerde onderdelen.

Zoals bij alle ouwe wagens, is roest vijand nummer 1! Het is een constructie met een apart chassis om schade te beperken, maar de TR6 heeft bijna overal roest… De motor is solide, al lijkt ‘t wel wat olie te willen hebben (1 l/1000 km of meer). De injectie op de Europese versie is moeilijker af te stellen en we raden aan om de benzinepomp vanaf dan te vervangen door een Bosch exemplaar. Als je het zo kunt houden, rijd er dan regelmatig op. Uiteraard is deze review niet van toepassing op de Amerikaanse versie.
Transmissiedifferentiëlen kunnen worden beïnvloed door een hoog koppel en overdrive van de transmissie kan tekenen van vermoeidheid vertonen. Dempers moeten ook regelmatig worden gecontroleerd, die vaak verslijten. Telescopische dempers zijn een goede optie. Afwerkingen en circuits zijn een bekend gebrek in veel Britse auto’s…  

Het zou geen verrassing moeten zijn voor iedereen die bekend is met Britse verzamelaarsauto’s. Motorolie moet jaarlijks of elke 5.000 kilometer worden ververst en gesmeerd. Transmissie- en differentieelolie kunnen na 60.000 tot 80.000 km of na vijf jaar worden vervangen. Bougies (€30 voor 6) dienen na 20.000 km vervangen te worden. Geen distributieriem, maar een ketting die de gehele levensduur van de auto doorloopt. Als je ‘t zelf doet (niets onoverkomelijks) en 200 tot 300 euro voor een professional, reken dan op 50 euro.
Als uw auto meer nodig heeft dan een reguliere onderhoudsbeurt, zullen de kosten niet significant stijgen. EUR 120 voor een paar schokdempers (EUR 300 tot EUR 400 voor telescopische dempers), EUR 500 voor uitlaatpijpen, EUR 3.500 voor een complete motorrevisie, EUR 800 voor deuren, EUR 250 voor koppelingen, EUR 80 voor een set remmen schijven, EUR 500 voor een kap EUR. Dat is natuurlijk niet hetzelfde budget als een 2HP, maar toch redelijk in vergelijking met de prijs van een Jaguar of een Italiaans of Duits monster…
gebruiken? Redelijk, als je met koppel rijdt: ergens tussen

• 

  BMW X8M onderweg?

• 

  Top 5 's werelds duurste auto’s