Sportiviteit in de toerisme!

Wanneer Ducati het woord ‘strata’ gebruikt, betekent dit dat het een machine is die meer kan dan alleen draaien op zondagmiddag. Het eerste model in de serie, de Multistrada, is onmiskenbaar Ducati-achtig, maar met een zitpositie die langere ritten en reizen mogelijk maakt. Dat is ook het geval bij het tweede model, een Multistrada met een superbike-motor. Ducati doet het nu weer met de Hyperstrada, zij het wat tammer.

Een Hypermotard als basis voor een toermotor gebruiken lijkt op het eerste gezicht misschien geen goed idee, maar dat hield de ingenieurs uit Bologna kennelijk niet tegen. De Hypermotard kwam in 2007 op de markt, dus het is meer voor de gepassioneerden dan alleen de GT.
Maar dat verandert niets aan het feit dat Ducati een nieuw toermodel op de markt brengt op basis van de Hypermotard. De Hypermotard 2013 zet de trend van zijn voorganger voort, maar met een geheel nieuw chassis en nieuwe motor. Weg is de lucht/oliekoeling van de 796 en 1100, hier is plaats gemaakt voor de 821 cc watergekoelde Testastretta. De motor heeft ook dezelfde evolutie ondergaan als de Superbike en Multistrada om in alle staten maximaal koppel te leveren. Het vermogen was 110 pk, veel beter dan we hadden verwacht van de oude twin 1100.

Hypermotard 2.0

De motor profiteert ook van een nieuwe koppeling en als kers op de taart krijgt hij elke 30.000 km een ​​onderhoudsbeurt! Het chassis is nog steeds een buisconstructie en in dit geval zeer compact van formaat. De benzinetank heeft een inhoud van 16 liter.
Verdere verschillen tussen de Hyperstrada en Hypermotard zijn de voorvork, lagere zadelhoogte (850 mm), kortere wielbasis (1490 mm tegenover 1500 mm voor de Hypermotard), een kleiner windscherm en twee dwarsskirts. De machine heeft een totaal gewicht van 204 kg.
Onze Italiaanse vrienden hebben hun nieuwste nakomelingen ook uitgerust met tal van elektronische systemen, zoals een ride-by-wire-systeem met de mogelijkheid van voorgeprogrammeerde motorinstellingen, en het “Ducati Safety Pack” dat ABS van de derde generatie combineert met tractie controle.

Hoe werkt het allemaal?

Aanpassingen worden gedaan met de linkerhand en weergegeven op het instrumentenpaneel. U kunt kiezen tussen Sport, Toruing en Urban tuning. Elke aanpassing heeft invloed op de ABS- en DTC-systemen. Sport- en Touring-instellingen hebben 110 pk beschikbaar, City heeft slechts 75 pk!
Het ABS-systeem heeft drie niveaus en het tractiecontrolesysteem heeft acht niveaus. Beide systemen kunnen ook worden afgesloten. Alle voorgeprogrammeerde instellingen kunnen ook afzonderlijk worden aangepast via drie knoppen. We kunnen dit systeem niet echt intuïtief noemen, dat is vrij duidelijk. De KTM Adventure doet het op dit gebied bijvoorbeeld beter.
Nu we op punt staan, gaan we verder met het dashboard. De prevalentie van kleine LCD-schermen begint ons echt ongemakkelijk te maken. Er kan veel informatie op worden weergegeven, maar het is simpelweg niet mogelijk om het op een duidelijke en georganiseerde manier te doen. Bij Ducati hebben ze besloten om de versnelling en tankinhoud niet zelf weer te geven, wat niet praktisch is voor GT!

Gaan!

Degenen die gewend zijn aan superbikes zullen onmiddellijk dit vertrouwde Ducati-gebied betreden. Mensen die gewend zijn om in de GT te zitten, zullen een beetje verrast zijn door de iets voorwaartse zitpositie. Hij heeft echter niet de agressieve zitpositie van de Hypermotard en een paar kilometer is genoeg om aan te wennen. De zitpositie is niet oncomfortabel, maar de passagiersstoel geeft niet veel ruimte aan de bestuurdersstoel. Voor korte afstanden geen probleem, maar voor langere ritten is het een zweepzaag.
De GT-ambities van de Hyperstrada brachten ons ertoe om een ​​lange rit van 800 km naar Saint-Dizier in twee dagen te plannen. Deze Ducati is niet de beste in het stadsverkeer, maar op de nationale wegen die we gebruiken laat hij zich van zijn beste kant zien.

Genoegen!

Het is een zeer wendbare fiets met een explosieve motor, geweldige rem- en dribbelbescherming en vering. Niets maakt het een aangename rit, alles spreekt tot de GT-capaciteiten en Touring-houding van de machine.
De bochten waren soepel en we maakten gebruik van elke rechte lijn om heel snel te accelereren, een snelheid waar we niet al te enthousiast over zouden worden! Deze Ducati weet onder alle omstandigheden bestuurbaar en stabiel te blijven. Zelfs in de “city” -modus is het nog steeds plezierig. geheim? Beperkt gewicht, compacte afmetingen en een gewillige motor.

Tekortkoming?

Alleen het zadel staat het plezier in de weg. We hebben geen regen gehad tijdens onze rit, maar gezien de grootte van de spatborden zou dat een probleem kunnen zijn. Helaas kunnen wij dit niet voor je testen! De GT-ambities van deze Hyperstrada worden nog eens extra benadrukt door de standaard aangeboden boxen. Een mooie set koffers, maar hoe lang gaan de buitenste stoffen hoezen mee? Er kan een volledige helm in, maar er is ook een waterdichte tas en een hangslot nodig om de rits vast te zetten! Het laatste positieve punt waar we op terugkomen is het verbruik. Ons gemiddelde brandstofvolume is nooit meer dan 5 liter geweest, wat niet veel is op basis van hoeveel plezier we hebben gehad met deze veelzijdige Hyperstrada. Het is een combinatie van twee concepten waar we niet meteen aan dachten in één auto! Deze Buggy’s Citroën Ami in beperkte oplage is echter zonder rijbewijs te gebruiken en zal je meteen doen glimlachen!

• 

  De Volkswagen Amarok Canyon valt op

• 

  Auto's en de jaren 90