Aston Martin Lagonda: Een eigenzinnige verschijning?

Er is geen discussie over smaken en kleuren, maar je kunt niet ontkennen dat ze door de jaren heen zijn veranderd. De strakke ontwerpen van Aston Martin Lagonda waren halverwege de jaren ’70 erg ‘hot’. Een paar woorden over deze naamloze sedan die voor altijd de geschiedenis zal ingaan en vandaag nog steeds geweldig is.

Zoals gewoonlijk failliet

Er was een tijd dat Aston Martin op de voorpagina van elke economische krant stond. Niet vanwege goede cijfers, maar vanwege opeenvolgende faillissementen. In de zeventiger jaren werd het zelfs een pure soap.
Dit verklaart de reden dat de ontwikkeling van deze sedan chaotisch is verlopen. Aanvankelijk voegde de fabrikant net twee extra deuren toe aan zijn V8-modellen. Maar de oliecrisis en de financiële crisis lieten zulke fantasieën niet toe en trokken een streep door het project.
In 1975 werd het bedrijf overgenomen door een consortium dat besloot te investeren in een nieuwe sedan. Geen coupé met twee extra deuren, maar een hele nieuwe auto.

Bliksemschicht

In zijn introductie verraste de Aston Martin Lagonda zowel vrienden als vijanden. Zijn scherpe lijnen contrasteren met de rondingen van de Aston Martin V8 die sterk lijkt op een Amerikaanse muscle car. Lagonda is een schok voor traditionele klanten.
Ontwerper William Downs was verantwoordelijk voor de scherpe en hoekige carrosserie. Het rechte stuk loopt naar binnen verder. Britten investeren fors in interieurs, vooral elektronica.
De bestuurderspost ziet eruit alsof hij uit een ruimteschip komt. Verbluffend en verwarrend, maar ook totaal onbetrouwbaar. In zekere zin is het de klant die zelf de nodige betrouwbaarheidstesten doet en daarom regelmatig een set out-of-control instrumenten accepteert. Kortom, het was niet zo succesvol als het leek.

Onder de motorkap

Lagonda moet zonder aarzelen naast een Rolls-Royce of Bentley kunnen staan. Zijn prijzen worden daarop aangepast. Filosofie is sportiever. Onder de motorkap installeerden ingenieurs een V8 van de coupé van het merk. Het was een beetje getemd, maar de ingenieurs haalden 300 pk uit de 5,3-liter, vier bovenliggende nokkenassen en een set van vier dubbele Weber-carburateurs. Meer dan genoeg. De automaat met slechts 3 verhoudingen is zeer responsief, maar jammer genoeg niet zo snel. Het enorme vermogen van de V8 doet de rest.

Evolutie

De eerste eenheden van Lagonda werden in 1975 geleverd. Het model was 15 jaar in productie en pas in 1990 verliet de laatste Lagonda de fabriek: nummer 645. Op het eerste gezicht lijkt dat aantal belachelijk laag, maar het is een hele prestatie voor een auto van dit type.
Stilistisch is de Lagonda nauwelijks veranderd. In de jaren tachtig werden de scherpe kantjes afgerond, maar daar blijft het bij. Binnenin worden fantasierijke instrumenten vervangen door meer klassieke versies. Onder de motorkap maakte de gulzige carburateur plaats voor het injectiesysteem… en het bleek net zo gulzig te zijn.

Vandaag

Met complexe elektronica die alleen een genie kan begrijpen, is de Lagonda niet de gemakkelijkste in onderhoud. Mechanica tolereren alleen specialisten en onderdelen zijn erg duur. U zult geen reserveonderdelen meer kunnen vinden voor de carrosserie. Dus voordat je bij een traditionele carrosseriebouwer aanklopt, staat een slechte deuk of roest gelijk aan een bezoek aan de bank.
Eén ding is duidelijk: Lagonda is alleen voor de elite, voor liefhebbers van luxe en sport. Je zult zeker opvallen in Lagonda. De Aston Marton Lagonda kost niet veel om te kopen. Om een ​​correct exemplaar te krijgen, betaal je ongeveer 40.000 euro, maar een intact exemplaar zou meer moeten kosten.

• 

  Opel Mokka: Een pittige crossover

• 

  Toyota Corolla krijgt Sedan