Aprilia Mana: Hij is het waard

Met de lancering van de GP800, de ultieme alleskunner-scooter, heeft Piaggio er veel energie in gestoken. Met zijn 839cc en 75pk V-Twin kan hij zelfs tot 200km/u klimmen. Waarschijnlijk was ‘t de goeie gezondheid van de motor die de ingenieurs op ‘t idee bracht om hem in het motorchassis te monteren, maar in ieder geval willen we het ontwerpteam feliciteren met dit originele en vooral zeer geslaagde product. Mana bevat de engine voor alle functies. Wat het uiterlijk, de wegligging en de ervaring van de Pilot betreft, zult u nooit het idee hebben dat u iets anders op de weg draagt. Toch combineert hij deze kenmerken, de onbetwiste kwaliteit van een dikke scooter, eindeloos manoeuvreerbaarheid, hoog koppel en praktische bruikbaarheid die niet kan worden genegeerd, op een opmerkelijke manier. Je snapt het waarschijnlijk al, maar Mana heeft ons helemaal overtuigd!

Onze testfietsen haalden we bij Moto Tricolore, de invoerder van de Brusselse concessiehouder BMR. Toen de auto werd afgeleverd, leek het enthousiasme van de eigenaar een beetje… optimistisch! Maar na acht dagen rijden met de Mana weten we precies hoe hij zich gedraagt! De Mana is een prachtig ontworpen motorfiets met een eigen persoonlijkheid, die een aangename en geruststellende rijpositie biedt. De dubbele zitting ondersteunt de rugleuning perfect en de voetsteunen zijn heel natuurlijk gepositioneerd, samen met het stuur zorgen voor een verticale en comfortabele positie. Onze Mana wordt geleverd met een groot windscherm en twee draagtassen, dus perfect voor op reis. Voetpedaal is klassiek, met een versnellingspook (ah, we dachten dat het automatisch was!) maar de linkerhand zoekt tevergeefs naar de koppeling.

Als je goed naar het handvat kijkt, zie je twee kleine knopjes ter hoogte van je duim en wijsvinger. Een met + en een met -. Rechts boven de starter vinden we een bedieningsknop “Gear Mode”. Start hem op, laat de motor op een laag toerental draaien en druk op een knop om achtereenvolgens drie opties aan te bieden: Rain, Tour en Sport, die elk dienovereenkomstig worden beheerd. De Rain-instelling is de zachtste, waarbij het vermogen op een zachte manier wordt vrijgegeven, Touring past uiteindelijk het beste en levert overal een stevig koppel dat ongetwijfeld zowat iedereen onder alle omstandigheden zal plezieren. Strak, vinden wij het beste bij de fiets passen. Als je lang op de knop “versnellingsmodus” drukt, schakelt hij over op handmatige programmering, dan moet de piloot de 7 versnellingen bedienen met duim en wijsvinger, maar hij kan ook kiezen voor voetpedaalbediening, wat voor motorrijders natuurlijker lijkt .

De 7 versnellingen zijn eigenlijk puur door de mens gemaakt. Aandrijving gebeurt immers via een transmissie, versnellingen zijn dus niets meer dan een vooraf bepaalde instelling voor een aandrijfriem. Dit systeem verscheen eerder op de Suzuki Burgman 650, met uitzondering van de voetversnellingen. Net als bij de Burgman heeft het geen voordeel om dit handmatig te doen. Het is veel leuker om jezelf te beperken tot het draaien van het gaspedaal en de motor te voelen rommelen met het ideale koppel zonder je zorgen te hoeven maken dat je in de verkeerde versnelling schakelt. Wie al 600 RPM te laag heeft geproefd, weet meteen waar we het over hebben! We willen echter toevoegen dat u met de versnellingspook kunt terugschakelen in de automatische modus voor beter afremmen op de motor, wat in bepaalde situaties erg handig kan zijn.

Motorrijders die geen ervaring hebben met scooters zullen een beetje in de war raken door het ontbreken van een koppelingshendel op de Mana. Maar scooterrijders zullen blij zijn, want met deze nieuwe ontwikkeling is deze handige oplossing ook te vinden op “echte” motorfietsen! Maar vergis je niet, want ondanks de vario en zijn koffer onder de nepbrandstoftank voelt de Mana aan als een echte motorfiets, en zo moet je er ook mee rijden. Hij is wendbaar, handig en gemakkelijk in stedelijke gebieden, maar doet het met gemak op de weg en op de snelweg. De enige minpunten die we zagen waren het stijve zadel en af ​​en toe een harde reactie van de vering als je alleen rijdt. Niets mis mee, maar iets meer comfort zou welkom zijn in overeenstemming met de motor. We maken dezelfde opmerking over de remmen, die krachtig en hard zijn, maar soms “te” bij hard remmen.

Lang leve het ABS-systeem, helaas is het nog niet beschikbaar! Ondanks alle waardering voor de voorruit, is het een onmiskenbaar pluspunt voor een motor van dit type. We zijn niet zo overtuigd van de praktische tassen, maar door hun breedte steken ze behoorlijk uit, wat leidt tot enige instabiliteit bij 150-160 km/u. Op de Duitse Autobahn natuurlijk. Dit fenomeen verdwijnt echter volledig bij tandemrijden, een gebied waar Mana in uitblinkt. Onze passagiers vonden de Mana zowel mooi als comfortabel. Ze is vooral dankbaar dat ze dankzij de machine niet meer heen en weer wiebelt. Een voordeel dat door ons alleen wordt genegeerd, het uiteindelijke evenwichtspunt? Een slim alternatief dat het beste van twee werelden combineert en meer aandacht verdient, ook al kan iedereen het betalen, voor 9.490 euro… De Duitse auto is geen “Grand Tourer”, maar een sportvechter!

Het is een combinatie van twee concepten waar we niet meteen aan dachten in één auto! Deze Buggy’s Citroën Ami in beperkte oplage is echter zonder rijbewijs te gebruiken en zal je meteen doen glimlachen! Zou het kunnen dat deze 408, hoewel hij lang en verleidelijk is, dat echt heeft?

• 

  Tmax Testen

• 

  2.0i vs 2.0d: benzine vs diesel